ارتباط عوامل شخصیتی و کارکرد خانواده با سلامت روان در سوء مصرف کنندگان مواد

  زمینه: اعتیاد به دلیل دارا بودن ماهیت پیشرونده­ در همه ابعاد زندگی، سلامتی افراد را به خطر می­اندازد و آثار سوء آن به وضوح بر سلامت روانی، جسمانی، اجتماعی، هیجانی، معنوی و شناختی فرد قابل مشاهده است.   هدف: مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین کارکرد خانواده و عوامل شخصیتی با سلامت ­روان در افراد وابسته به مواد انجام شد.   مواد و روش­ها: این مطالعه همبستگی در سال 1391 بر روی 94 مرد معتاد از کمپ­ها و مراکز ترک اعتیاد شهرستان اردبیل انجام شد که براساس روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. داده­ها با پرسش­نامه پنج عاملی شخصیت نئو ( NEO ) ، سلامت روان ( GHQ ) و کارکرد خانواده ( FDA ) جمع­آوری و با روش تحلیل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شدند.   یافته­ها: بین پنج عامل شخصیت با اکثر مؤلفه­های کارکرد خانواده و بین ابعاد سلامت­ روان با ابعاد کارکرد خانواده ارتباط معنی­داری وجود داشت. براساس تحلیل رگرسیون گام به گام، عامل توافق جویی و روان­ رنجورخویی قادر به پیش­بینی کارکرد خانواده در افراد وابسته به مواد بودند؛ به طوری که روان­ رنجورخویی بالا با کارکرد خانواده پایین و توافق جویی بالا با کارکرد خانواده بهتر مرتبط بودند و این دو متغیر حدود %14 تغییرات مربوط به کارکرد خانواده را تبیین می­کردند. همچنین کارکرد خانواده کل و مؤلفه ارتباط قادر به پیش­بینی سلامت روان در افراد وابسته به مواد بودند؛ این دو متغیر حدود %22 تغییرات مربوط به متغیر سلامت­ روان را تبیین می­کردند.   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، اعضای گروه درمانی می­توانند با شناسایی خصوصیت­های رایج، صفت­های شخصیتی، سیستم­های حمایتی و ارتقای بهداشت روان و کیفیت زندگی معتادین، امر پیشگیری، درمان و بازتوانی را تسهیل کنند.