ارتباط سبک‌های دلبستگی با نگرش‌ها و رفتارهای بهداشتی بزرگسالان شهرستان شوش

زمینه و هدف: نظریه دلبستگی یکی از نظریه­های معاصر در پیش‌­بینی سلامت روان بالغین است. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه میان سبک‌های دلبستگی با نگرش و رفتارهای بهداشتی بالغین در شهرستان شوش انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بوده و نمونه‌های آن شامل 300 نفر از کارمندان شاغل شهرستان شوش بودند که به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه مقیاس سبک دلبستگی بزرگسالان و پرسشنامه خود ساخته­ نگرش‌ها و رفتارهای بهداشتی بود که روایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ 75/0 محاسبه شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد درحالی‌که 87 درصد نمونه­ها نگرش بهداشتی در حد بالا داشتند ولی اکثریت آنان رفتار بهداشتی در حد پایین را گزارش کردند. فراوانی سبک دلبستگی 64 درصد نمونه­ها ایمن و 3/28 درصد غیر ایمن بود و بین نوع سبک دلبستگی افراد و نگرش‌ها و رفتارهای بهداشتی آنان همبستگی معنی­داری به دست نیامد درحالی‌که بین میانگین نمرات نگرش و رفتار بهداشتی با میانگین نمرات سبک اجتنابی رابطه معنی­دار و معکوس مشاهده شد. همچنین یافته­ها همبستگی معنا­داری بین نوع سبک دلبستگی و وضعیت تأهل و سن نمونه­ها نشان داد (021/0= p ). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد نوع نگرش و رفتارهای بهداشتی بزرگسالان را نمی­توان براساس برخی مشخصات فردی پیش­بینی کرد و باید با مطالعات وسیع­تر عوامل مؤثر در بروز رفتارهای ناسالم بهداشتی را شناسایی نمود.