ارتباط رهیافتهای یادگیری با ترجیحات آموزشی دانشجویان

دانشجویان به طرق مختلف مطلب مورد یادگیری را پردازش و درک می‎کنند. رهیافت یک نظریه هدفدار است که نشان می‌دهد دانشجو چگونه مطالب درسی را یاد می‌گیرد. یادگیرنده با توجه به نیازهای محیط و اهداف شخصی رهیافت خود را انتخاب می‌کند. بعضی از دانشجویان مفاهیم جدید را با دقت بررسی و بر نکات اصلی تمرکز می‌کنند تا بتوانند معنی مطلب را بفهمند (رهیافت عمیق)، بعضی دیگر اطلاعات را به صورت غیرفعال دریافت می‌کنند، به بخشهای یادگیری به صورت جداگانه می نگرند و مطالب را حفظ می‌کنند (رهیافت سطحی) و برخی دیگر برای یادگیری برنامه‌ریزی می‌کنند، از راهبردهایی استفاده می‌کنند که بتوانند اطلاعات را درک و تنظیم کنند و نسبت به نیازهای ارزیابی حساس هستند (رهیافت کسب موفقیت). هدف اصلی این پژوهش پیدا کردن رهیافتهای یادگیری دانشجویان است. هدف دوم پیدا کردن ارتباط رهیافتهای یادگیری دانشجویان و ترجیحات آموزشی آنان است.    در این پژوهش 135 دانشجوی دانشکده پزشکی دانشگاه شهید بهشتی (85 دختر و 53 پسر) با میانگین سنی 57/19 در دروس میکروبیولوژی، ژنتیک و انگل شناسی شرکت کردند. روش تحلیل داده‌ها تحلیل عاملی، روش استخراج حداکثر درستنمایی و روش چرخش واریمکس با استفاده از برنامه SPSS بود. سه عامل رهیافت سطحی، رهیافت کسب موفقیت و رهیافت عمیق با ارزشهای ویژۀ « بیش از یک» استخراج شد. متغیرهای در برگیرنده هر عامل با یکدیگر سازگاری درونی داشتند (8/0> α). دو آزمون تحلیل عاملی و همبستگی پیرسون ارتباط آماری مثبت و معنی دار بین رهیافت عمیق و رهیافت کسب موفقیت با ترجیح برای درک مطلب و رهیافت سطحی با ترجیح برای ارائه مجدد اطلاعات را نشان داد. در این پژوهش عوامل محیطی نیز که یادگیری عمیق را تشویق می‌کند، مورد بحث قرار گرفته است.