ارتباط حرفه ای بین پرستاران وپزشکان از دیدگاه پرستاران

چکیده زمینه و هدف: ارتباط تعاملی بین حداقل دو انسان می‌باشد که حاصل آن پیامی است که فرستاده می‌شود و دریافت می‌گردد تا هدفی برآورده گردد. ارتباط بین پزشک و پرستار شامل تعامل متقابل بین پزشک و پرستار در امر مراقبت از بیمار برای دستیابی به یک هدف مشترک درمانی است. یکی از مهمترین علل استرس در حرفه پرستاری عدم وجود روابط حسنه کاری و تنش در روابط حرفه‌ای پرستاران با سایر همکاران، به ویژه پزشکان است . با توجه به ضرورت وجود ارتباط و همکاری میان پزشکان و پرستاران در جهت ارتقاء کیفیت مراقبت از بیمار، این مطالعه برای تعیین وضعیت ارتباط حرفه ای بین پرستاران و پزشکان انجام گردید. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی بودکه به صورت مقطعی انجام شد. 97 نفرازپرستاران شاغل بیمارستان‌های امام خمینی (ره) بناب و سینا و امیر المومنین مراغه به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار بررسی پرسشنامه‌ دو قسمتی بود. قسمت اول مربوط به متغییرهای فردی-اجتماعی بود. قسمت دوم مربوط به ارتباط حرفه‌ای بودکه حاوی 22 گزینه با الگوی لیکرت بود. داده های جمع آوری شده وارد نرم افزار SPSS ویرایش 16 شد وبا استفاده از آمار توصیفی واستنباطی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: در مجموع 97 پرستار در این پژوهش شرکت نمودند. از نظر توزیع جنسی، 8/86 درصد پرستاران زن و 2/13 درصد مرد بودند. میانگین سنی پرستاران 80/7 ±50/32 سال و میانگین سابقه کاری آنها 74/7 ±83/8 سال بود. 7/76 درصد پرستاران متاهل بودند و 7/94 درصد دارای لیسانس پرستاری بودند و بقیه دارای مدرک دیپلم بهیاری بودند. یافته های پژوهش نشان داد که از دیدگاه 4/80 درصد پرستاران این ارتباطات در حد متوسطی قرار داشت و تنها از دیدگاه 2/6 درصد این پرستاران این ارتباط در سطح بدی بود و همچنین، تنها 4/13 درصد پرستاران این ارتباط را در سطح خوبی دانسته بودند. نتیجه گیری: به طور کلی از دیدگاه پرستاران فقط 4/13درصد از پزشکان ارتباط خوبی را با پرستاران داشتند و عدم نظر خواهی پزشکان از پرستاران مهمترین عامل ایجاد کننده اختلال در ارتباط بین حرفه ای آنان بوده است. بهبود ارتباط بین پزشک و پرستارمی‌تواند نتایج بسیاری مثبتی برای پزشکان و پرستاران و کیفیت مراقبت‌های آنان داشته باشد