ارتباط جیوه موی کودکان 11-6 ساله با میزان مصرف ماهی

مقدمه: جیوه سمی‌ترین فلز شناخته‌شده است که آلودگی زیست محیطی و آثار زیانبار بر سلامت انسان دارد. هدف: آگاهی از میزان مواجهه با جیوه و نیاز به پایش این عنصر جهت جلوگیری از آسیب‌های دستگاه عصبی در کودکان شهرهای کناره دریای خزر مواد و روش‌ها: میزان جیوه موی 74 کودک (11-6 ساله) و تأثیر فاکتورهای مؤثر بر آن (سن، جنس، میزان مصرف ماهی و مکان زندگی) ارزیابی شد. برای اندازه‌گیری میزان جیوه مو از آنالیز پیشرفته جیوه با دستگاهLECO AMA 254 Mercury Analyzer طبق استاندارد ASTM شماره 6722 D- استفاده شد. نتایج: میانگین غلظت جیوه موی کودکان μg/g 62/0±46/1 بدست آمد. میزان مصرف ماهی کودکان متغیری بود که به طور معنی‌دار (00/0=p) بر میزان جیوه مو تأثیر داشت. سایر متغیرها بر میزان جیوه موی کودکان مؤثر نبود. نتیجه‌گیری: میانگین جیوه موی کودکان از حد راهنمای USEPA بیشتر و از حد طبیعیWHO برای جیوه مو کمتر بود. میزان جیوه در 81% نمونه‌ها از حد راهنمای (μg/g1) USEPAو 16% نمونه‌ها از حد طبیعی تعیین شده توسط WHO( μg/g2) برای جیوه مو بیشتر بود. چون آلودگی به جیوه در ماهیان مصرفی می‌تواند باعث افزایش جیوه مو در کودکان شود، در مناطق آلوده به جیوه باید از ماهی‌هایی که آلودگی کمتری دارند استفاده کرد.