ارتباط تومورمارکرهای استروژن، پروژسترون، Ki 67 وHER-2/neu با سن ابتلاء به انواع مختلف سرطان پستان

  مقدمه: سرطان پستان شایع‌ترین تومور بدخیم منجر به مرگ در زنان است، ما در این مطالعه باتوجه به پایین بودن سن ابتلاء در کشور سعی در بررسی این گیرنده‌های هورمونی و مقایسه توزیع سنی این گیرنده‌ها نموده‌ایم.   روش بررسی: این مطالعه مقطعی در بیمارانی که ابتلای آنان به بدخیمی پستان توسط پاتولوژی اثبات شده بود و پرونده ایمونوهیستو شیمیایی داشتند، به روش نمونه‌برداری سرشماری اجرا شد. حجم نمونه براساس سرشماری 245 بیمار در نظر گرفته شد. سن بیماران، نوع پاتولوژی و وضعیت تومورمارکرها در بیماران ثبت شد و مورد تحلیل قرار گرفت.   یافته‌ها: میانگین سنی جامعه مورد مطالعه 50/12 ± 47/49 سال بود و فاصله محدوده سنی جامعه مورد مطالعه از 20 تا 66 سال بود. بیشترین میزان بدخیمی قبل و بعد از سن 50 سالگی، کارسینوم مهاجم داکتال بود. بیشترین میزان مثبت شدن تومورمارکرها قبل از سن 50 سالگی و مربوط به کارسینوم مهاجم داکتال بود. گیرنده‌های استروژن و پروژسترون در سنین 40 تا 50 سال به شکل معنی‌داری بیشتر مثبت بودند. ( 033/0 P= و 031/0 P= )   نتیجه‌گیری: پایین‌‌تر بودن سن ابتلا به این بیماری یک زنگ خطر است و نکته نگران‌ کننده‌ در این مطالعه ذکر این مورد است که بیشتر از 50 درصد سرطان‌ها تا قبل از سن 50 سالگی بوده است. نکته قابل توجه در مطالعه حاضر توزیع سنی متفاوت تومورمارکرها می‌باشد که با اکثر مطالعات خارجی متفاوت است .