ارتباط بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی در پرستاران

زمینه و هدف: نظریه‌ی هوش هیجانی دیدگاهی تازه در مورد پیش بینی عوامل موثر بر موفقیت و در پی آن پیشگیری از ایجاد اختلالات جسمانی و روانی است. با توجه به اینکه هوش هیجانی توانایی موفقیت فرد را در مقابله با فشارهای محیطی به ویژه فرسودگی شغلی افزایش می دهد، از این رو پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه‌ی بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی بجنورد در سال 1392 انجام شد. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگی است که به صورت مقطعی و روش نمونه‌گیری طبقه‌ای تصادفی، بر روی 110 نفر از پرستاران انجام شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد فرسودگی شغلی ماسلاچ و پرسشنامه هوش هیجانی بار-آن استفاده شد. داده‌های جمع‌آوری شده، در نرم‌افزار SPSS 20، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین هوش هیجانی و خستگی هیجانی (001/0p=) و مسخ شخصیت (001/0 p=) ارتباطی معنی‌دار در جهت معکوس وجود داشت (11/0r= -). بین هوش هیجانی و کفایت شخصی ارتباط معنادار آماری یافت نشد (12/0r=- و 31/0 p=). علاوه بر این هوش هیجانی بین مردان و زنان (024/0p=) و میزان آن در گروه‌های سنی مختلف (009/0p=) اختلاف معنی‌داری را نشان داد. نتیجه‌گیری: با توجه به رابطه‌ی معنی‌دار آماری بین هوش هیجانی و فرسودگی شغلی و بر اساس مدل پیش‌بینی کننده‌ی هوش هیجانی در پیشگیری از فرسودگی شغلی، می‌توان به برگزاری آموزش‌های ضمن خدمت هوش هیجانی در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی مبادرت ورزید. وازه های کلیدی: هوش هیجانی، فرسودگی شغلی، پرستاران