ارتباط بین مهارت های ارتباطی و اخلاق کاری مدیران تربیت بدنی آموزش و پرورش استان های غرب کشور با رضایتمندی دبیران

هدف از این پژوهش بررسی ارتباط بین مهارت‌های ارتباطی و اخلاق کاری مدیران تربیت‌بدنی آموزش و پرورش استان-های غرب کشور با رضایتمندی دبیران تربیت‌بدنی از دیدگاه دبیران بود. روش تحقیق حاضر توصیفی-تحلیلی بود که به شیوه‌ی پیمایشی انجام شد. نمونه آماری این تحقیق را 380 نفر(جامعه 4321نفر) از معلمان تربیت‌بدنی که در مقاطع متوسطه اول و دوم مشغول به تدریس بودند تشکیل می‌داد. ابزار گردآوری اطلاعات سه پرسشنامه‌ی استاندارد مهارت‌های ارتباطی بارتون جی، رضایت شغلی مینه سوتا و پرسشنامه اخلاق کار بود. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از بسته‌ی نرم افزاری SPSS 18 به منظور انجام آمار توصیفی و نرم افزار لیزرل جهت انجام تحلیل عاملی تاییدی و مدل‌سازی معادله ساختاری (SEM) استفاده شد. نتایج نشان داد که مقدار ضریب اثر مهارت‌های ارتباطی بر روی اخلاق کاری 30/0 و بر روی رضایت شغلی 10/0 می‌باشد. همچنین میزان ضریب اثر اخلاق کاری بر روی رضایت شغلی 50/0 به دست آمد. از میان مولفه‌های مربوط به مهارت‌های ارتباطی مهارت بازخورد با ضریب اثر 99/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود و به ترتیب مهارت شنود با ضریب اثر 59/0 و مهارت کلامی با ضریب اثر 55/0 در مرتبه‌های بعدی قرار گرفتند. از میان گویه‌های مربوط به اخلاق کاری "تاکید سازمان آموزش پرورش بر منافع خود" با ضریب اثر 71/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود همچنین از میان گویه‌های مربوط به رضایت شغلی "سربلندی ناشی از انجام دادن خوب کار" با ضریب اثر 69/0 دارای بیشترین ضریب اثر بود.