ارتباط بین ساختار کارآفرینانه و کارآفرینی سازمانی در سازمان تربیت ‌بدنی جمهوری اسلامی ایران

مقدمه و هدف: کارآفرینی، شامل فرآیند جستجو و پیگیری فرصت و حداکثرسازی ارزش ناشی از آن است. سازمان‌های امروزی برای افزایش کارآیی و اثربخشی خود، در برابر تغییرات روبه تزاید محیط، نیازمند توجه بیشتر به مقوله کارآفرینی هستند. وقتی که مدیر ارشد به مفهوم کارآفرینی در درون سازمان متعهد شد، گام بعدی تعیین ساختار مناسب کارآفرینی است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی ساختار سازمان تربیت بدنی جمهوری اسلامی ایران با رویکردی کارآفرینانه و تبیین ارتباط آن با کارآفرینی این سازمان بود. روش شناسی: جامعه آماری پژوهش، کلیه کارشناسان ستادی سازمان تربیت بدنی هستند که 194 نفر آنها بر اساس نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب گردیدند. برای گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامة ساختار کارآفرینانه و کارآفرینی سازمانی استفاده شد. برای تعیین وضعیت ساختار کارآفرینانه و مؤلفه‌های آن و کارآفرینی سازمانی از آزمون میانگین یک جامعه و برای تبیین ارتباط بین متغیرهای پژوهش از آزمون ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها: یافته ها نشان داد بین ساختار کارآفرینانه و تمامی ابعاد آن با کارآفرینی سازمانی رابطه معنی‌دار و مستقیم وجود دارد. همچنین میانگین کارآفرینی سازمانی و ساختار کارآفرینانه و تمامی مؤلفه‌های آن به شکل معنی‌داری از حد متوسط پایینتر است. نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، طراحی ساختار کارآفرینانه در سازمان تربیت بدنی می‌تواند در بهبود وضعیت کارآفرینی این سازمان مؤثر باشد.