ارائه یک روش ترکیبی به منظور پیش بینی درماندگی مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف: هدف این پژوهش ارائه رویکردی جدید برای انتخاب متغیرهای مؤثر در پیش­بینی درماندگی مالی با استفاده از نظر خبرگان و الگوریتم­های تصمیم­گیری است. روش: بدین منظور 29 نسبت مالی برای شرکت­های تولیدی درمانده مالی بر اساس ماده 141 قانون تجارت و به همان تعداد شرکت سالم به صورت تصادفی از شرکت­های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1385 تا 1395 با استفاده از صورت­های مالی حسابرسی­ شده برای یک، دو و سه سال قبل از درماندگی جمع­آوری شده است. سپس با استفاده از آزمون آماری و الگوریتم­های تصمیم­گیری دیمتل و تودیم فازی، بهترین نسبت­های مالی به­ همراه ضریب اهمیت هر یک انتخاب و با استفاده از ماشین بردار پشتیبان، پیش­بینی درماندگی مالی انجام شد. یافته‎ها: آزمون مقایسات زوجی نشان داد که اختلاف دقت مدل پیشنهادی در پیش­بینی درماندگی مالی برای هر سه سال t-1، t-2 و t-3 نسبت به دقت مدل­های آلتمن و رگرسیون لجستیک در سطح خطای 5 درصد معنادار بوده است. نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج آزمون‌های تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که مدل پیشنهادی در یک، دو و سه سال پیش از وقوع درماندگی مالی، به طور معناداری از عملکرد بهتری در پیش­بینی درماندگی نسبت به روش رگرسیون لجستیک و مدل آلتمن برخوردار است.