ارائه مدل پارادایمی فرهنگ گردشگری با استفاده از روش داده بنیاد

فرهنگ یکی از فاکتورهایی است که گردشگران برای انتخاب مقصد خود آن را مد نظر قرار میدهند، اینکه جامعه میزبان از چه سطح فرهنگی برخوردار است و تمایز فرهنگی آن نسبت به دیگر ملل چیست. بنابراین شناخت فرهنگ جامعه خودی یکی از راهکارهایست که می توان با پر رنگ تر کردن مزیت های رقابتیش، گردشگران را جذب و با شناخت ضعف ها در جهت رفع آنها گام برداشت. روش این پژوهش کیفی و به روش نظریة بنیانی (گراندد تئوری) است و داده ها ازطریق مصاحبه و مشاهده گردآوری شده است. جامعه پژوهش از میان خبرگان گردشگری که شامل اساتید دانشگاه، مسئولین و فعالان صنعت گردشگری بودند به روش گلوله برفی و با معیار اشباع نظری، 13 نفر شدند. یافته های مصاحبه ها کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) شده و مفاهیم و مقوله های به دست آمده تجزیه و تحلیل شده اند. مقوله محوری این بررسی «فرهنگ گردشگری» است که مقولات دیگر را در بر می گیرد. یافته های پژوهش بیست گزاره درخصوص این پدیده است. به طور خلاصه می توان گفت که شرایط علّی شامل حلقه های هویت، تاثیر گذاری بر دیگران ، علایق ذاتی انسان ها، بازتاب رفتار و فرهنگ، تشابهات فرهنگی، تعارضات درونی و تطابق دادن خود و رفتارهای نمایشی است. آشنایی با ادبیات و الگوریتم سفر، تاثیرپذیری از دیگر فرهنگ ها، دورشدن از روزمرگی جز شرایط مداخله گر بود و راهبردها شامل حفظ هویت، فضاهای تعاملی، دگراندیشی، قوانین و مقررات و سیاستگذاری و همچنین کاهش فرصت های رشد،کاهش رشد اقتصادی، یکسان سازی فرهنگی ،شکاف فرهنگی، مصرفی شدن و تجاری شدن فرهنگ مربوط به پیامدها بودند.