ارائه مدل تحلیلی به‌منظور شناخت و ارزیابی مؤلفه‌های کالبدی پایداری اجتماعی در مجموعه‌های فرهنگی معاصر با استفاده از روش تحلیل شبکه (ANP) (مطالعه موردی: فرهنگسراهای شهر تهران)

با گسترش جوامع انسانی و ارتقاء نیازهای اجتماعی بشری برای زندگی بهتر، ضرورت حضور در فضاهای جمعی برای انجام برخی از فعالیت‌های انسانی از اهمیت زیادی برخوردار است. عملکردهای فرهنگی به دلیل دارا بودن فضاها و برنامه‌های غیررسمی به همراه سایر عملکردها، زمینه مناسبی را برای توسعه پایدار اجتماعی فراهم می‌کنند. هدف از مقاله حاضر، شناخت شاخص‌های پایداری اجتماعی در مجموعه‌های فرهنگی کشور و ارائه مدل تحلیلی از این شاخص‌ها می‌باشد. جامعه موردمطالعه در این تحقیق، فرهنگسراهای شهر تهران می‌باشند که از این میان، پنج مجموعه به‌صورت نمونه‌گیری هدف‌دار انتخاب‌شده‌اند. روش تحقیق مورداستفاده در این پژوهش بر اساس هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات در دو مرحله به‌صورت مطالعات کتابخانه‌ای و اسنادی و همچنین مشاهدات میدانی صورت گرفته است. همچنین برای ارزیابی و اولویت‌بندی شاخص‌های ارائه‌شده در مدل تحلیلی، از تحلیل شبکه‌ای (ANP) استفاده‌شده است. نتایج مشخص کرد از میان معیارهای اصلی به‌دست‌آمده در تحقیق، "مؤلفه‌های ذهنی محیط" با وزن (41/0) و "مؤلفه‌های عینی محیط" با وزن (33/0)، به ترتیب بیشترین اهمیت را در دستیابی به پایداری اجتماعی در مجموعه‌های فرهنگی دارند.