ادغام دو روش بازی هسته و ورشکستگی غیرقطعی به‌منظور تخصیص بهینه‌ی آب حوضه‌ی گرگانرود- قره‌سو

در دهه‌‌ی گذشته آب تبدیل به کالایی استراتژیک شده به‌طوری‌که این کالا نه‌تنها دارای اهمیت اقتصادی و اجتماعی است، بلکه اهمیت امنیتی یافته و پیش‌بینی می‌شود که طی سال‌های آتی عامل اصلی برخی مناقشات بین ذینفعان گردد. این امر ضرورت مدیریت منابع آبی را آشکار می‌سازد. در این میان، مدیریت آب حوضه‌های مشترک به‌دلیل وجود ذینفعان مختلف پیچیده‌تر از حوضه‌های غیر‌مشترک است. مطالعه‌ی حاضر بر مبنای اطلاعات سال ۱۳۹۴ به تخصیص آب حوضه‌ی مشترک گرگانرود-قره‌سو بین استان‌های گلستان، سمنان و خراسان شمالی و تعیین سهم هر یک از بخش‌های کشاورزی، صنعت و محیط زیست می‌پردازد. بدین منظور برای نخستین بار از ادغام دو روش هسته و ورشکستگی غیرقطعی که زیرمجموعه‌ای از تئوری بازی همکارانه هستند استفاده می‌گردد. مدل‌های همکارانه از همان ابتدا بر پایه‌ی همکاری و تشکیل ائتلاف بین ذینفعان شکل می‌گیرد. نتایج روش هسته نشان می‌دهد حضور تمام ذینفعان در یک ائتلاف منجر به کسب حداکثر منفعت خالص به میزان 24،211،790 میلیارد ریال می‌شود. سپس به کمک ارزش شاپلی مشخص شد که بخش کشاورزی استان گلستان با 49 درصد دارای بیشترین سهم از منفعت ایجاد شده و بالاترین قدرت در بازی است. روش گاتلی نیز پایداری ائتلاف اصلی را پس از جلب رضایت این بازیکن تأیید می‌نماید. سپس روش ورشکستگی غیرقطعی با مقایسه قوانین مختلف ورشکستگی در 5 سناریو به‌کار برده شد. برآیند دو روش اکثریت آرا و شاخص پایداری حاکی از آن است که قانون ورشکستگی نسبی تعدیل‌شده می‌تواند گزینه‌ی عادلانه‌ای جهت تعیین سهم ذینفعان باشد. در صورت ادغام نتایج روش هسته و ورشکستگی تحت سناریوی اول سهم تأمین شده‌ی نیاز بخش‌های کشاورزی، صنعت و محیط زیست گلستان 13/98، 46 و 5/48 درصد، سهم بخش‌های کشاورزی و محیط زیست سمنان 78/47 و 64/43 درصد و سهم بخش‌های کشاورزی و محیط زیست خراسان شمالی 03/51 و 64/43 درصد خواهد بود و منفعتی برابر با 13،532،830میلیارد ریال ایجاد خواهد شد.