اثر یک جلسه فعالیت شدید هوازی (90 درصد HR بیشینه) بر میزان ایمونوگلوبولین IgG و سیستم بیگانه خواری در مردان ورزشکار

هدف از این پژوهش بررسی اثر یک جلسه فعالیت شدید هوازی با 90 درصد HR بیشینه بر پاسخ‌های شاخص‌هایی از سیستم ایمنی در مردان ورزشکار بود. این شاخص‌ها عبارتند از: IgG و لکوسیت‌ها (شامل نوتروفیل‌ها، ائوزینوفیل‌ها و مونوسیت‌ها) بدین منظور 15 نفر از فوتبالیست‌های باسابقه باشگاهی و دانشگاهی به صورت داوطلبانه انتخاب شدند (5/226 سال) و 15 نفر از دانشجویان غیرفعال نیز (69/224 سال) به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. فعالیت شدید هوازی برای گروه آزمایشی، انجام تست 7 مرحله‌ای بروس تا سر حدواماندگی بود. از هر دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار در حالت استراحت نمونه‌گیری خون به عمل آمد و پس از انجام تست نیز از گروه آزمایشی نمونه خونی جمع‌آوری شد، نمونه‌ها در محل آزمایشگاه دانشکده بهداشت دانشگاه تهران با روش‌های ویژه تجزیه و تحلیل و میزان لکوسیت‌ها و IgG مورد سنجش قرار گرفت. برای سنجش فرضیات تحقیق از شیوه آماری Ttest در دو حالت مستقل و وابسته برای گروه‌های کنترل و شاهد استفاده شد. یافته‌ها نشان داد یک جلسه فعالیت شدید هوازی بر میزان نوتروفیل‌ها، مونوسیت‌ها و ائوزینوفیل‌ها در مردان ورزشکار اثر معنی‌داری نداشت. در حالی که این فعالیت سبب کاهش قابل ملاحظه‌ای بر میزان IgG ورزشکاران شده بود (p=0.011). از طرفی نتایج بیانگر این حقیقت بود که بین نوتروفیل‌های افراد در دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (p=006). ورزشکاران در حالت استراحت 8 درصد کاهش در نوتروفیل‌ها نشان دادند اما در سایر عوامل در حالت استراحت بین دو گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد. به‌طور کلی نتایج این پژوهش‌ها نشان داد که در حالت استراحت بین افرادی که سابقه ورزشی دارند با افراد غیرورزشکار به جز در شاخص نوتروفیل در بقیه شاخص‌های مورد نظر ما تفاوت قابل ملاحظه‌ای وجود نداشت. همچنین به دنبال انجام یک جلسه فعالیت با 90 درصد HR بیشینه در میزان IgG تغییرات معناداری رخ داد ولی در سایر شاخص‌های موردنظر اختلاف قابل ملاحظه‌ای مشاهده نگردید.