اثر کشندگی حشره‌‌کش‌‌های ایندوکساکارب و تیودیکارب روی زﻧﺒﻮر پارازیتویید Trichogramma brassicae Bezdenko (Hym.: Trichogrrammatidae

با مشخص شدن نقش مهم دشمنان طبیعی در کنترل آفات و توسعه‌ به‌ ­کارگیری آن­‌ها انتظار می ­‌رود که توجه خاصی اثرات نامطلوب آفت­‌کش ­‌ها بر دشمنان طبیعی به­ویژه حذف و یا کاهش فعالیت آن­ها صورت گیرد. در بین تمام دشمنان طبیعی شناخته‌ شده در دنیا زنبورهای تریکوگراما ازنظر کارایی، فناوری تولید انبوه، وسعت کاربرد، سازگاری در اقلیم­‌های مختلف و قابلیت پرورش روی میزبان واسط دارای اهمیت ویژه‌­ای هستند. در این تحقیق تاثیر دزهای 1000، 750، 500 و 250 پی­پی­ام از فرمولاسیون تجاری حشره‌­کش­‌های ایندوکساکارب، تیودیکارب و تلفیقی از هر دو بر مرگ ‌و میر زنبورTrichogramma brassicae Bezdenko، در شرایط آزمایشگاه (دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 10±70 درصد و دوره‌ نوری 16 ﺳﺎﻋﺖ روشنایی به 8 ساعت ﺗﺎرﯾﮑﯽ) ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. نتایج نشان دادند که هر کدام از حشره‌­ کش ­‌ها و تلفیق هر دو در مقایسه با شاهد (آب) موجب افزایش معنی­‌ دار مرگ ‌و میر شدند و با افزایش دز، اثرات کشنده آن­‌ها شدید­تر شد. بر این اساس حشره‌­ کش ایندوکساکارب کمترین درصد تلفات را موجب شد که از این نظر با دو تیمار دیگر اختلاف معنی­‌ دار داشت. در بالاترین غلظت در زمان­‌های 24، 48 و 72 ساعت، درصد تلفات زنبور در اثر ایندوکساکارب به­ترتیب 6/29، 30 و 56/55 درصد، برای تیودیکارب 33/33، 48/81 و 30/96 درصد و میزان تلفات ناشی از تلفیق دو حشره‌­کش 67/56، 3/96 و 100 درصد محاسبه شد. مقایسه‌ اﺛﺮات دو حشره‌­کش و تلفیق هر دو ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ مرگ‌ و میر ﻧﺎﺷﯽ از تلفیق دو حشره‌­کش اﯾﻨﺪوﮐﺴﺎﮐﺎرب و تیودیکارب و حشره‌­کش تیودیکارب به تنهایی اﺧﺘﻼف معنی ­‌دار وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ اما با حشره‌­کش ایندوکساکارب اختلاف معنی‌ ­دار مشاهده شد. با توجه به نتایج به‌­دست‌ آمده، حشره‌­کش ایندوکساکارب کمترین میزان مرگ ‌و میر در کاربرد مستقیم بر زﻧﺒﻮر brassicae T. داشته است.