اثر هوش رقابتی بر بازارگرایی و کارآفرینی (مطالعه موردی:در باشگاه‌های خصوصی اصفهان)

افزایش تعدد عوامل تعیین‌کننده موفقیت در بازار، حضور و ظهور رقبای قدرتمند و تازه‌ وارد متعدد، تغییر مداوم سلایق مشتریان و افزایش سطح انتظارات، باشگاه‌های ورزشی را با مخاطرات متعددی روبه‌رو کرده‌ است. بنابراین، امروزه داشتن هوشمندی‌ رقابتی اساس بقای باشگاه‌های ورزشی است. هدف از پژوهش حاضر، اثر هوش رقابتی بر بازارگرایی و کارآفرینی در باشگاه‌های خصوصی اصفهان بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیق کاربردی است که از نظر استراتژی توصیفی و از نظر اجرا پیمایشی است، ضمن اینکه جمع‌آوری اطلاعات به روش میدانی و از طریق ابزار پرسشنامه انجام شد. جامعه آماری کلیه مشتریان باشگاه‌های خصوصی اصفهان در سال 1395 به تعداد 750 نفر بودند. با استناد به فرمول کوکران تعداد 254 نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه‌های هوشمندی‌ رقابتی نواک (2012)، کارآفرینی کردنائیج (1388)، بازارگرایی نرور (1990) استفاده ‌شد. پس از تأیید روایی صوری و محتوایی پرسشنامه‌ها توسط متخصصین، پایایی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب (90/0، 91/0، 92/0) محاسبه گردید. برای تجزیه و تحلیل یافته‌ها از روش تحلیل مسیر معادلات ساختاری استفاده گردید. یافته‌ها حاکی از آن است که برازش مدل ساختاری ضرایب t برای تمامی رابطه‌های تحقیق بیشتر از 96/1 به‌دست آمده است (37/6، 10/2، 69/11)، می‌توان مناسب بودن برازش مدل معادلات ساختاری را تأیید نمود. به طور کلی می‌توان اذعان نمود مدیران باشگاه‌ها باید از هوشمندی رقابتی برخوردار بوده و بازارگرایی و رویکردهای کارآفرینی را برای بقای باشگاه خود مد نظر قرار دهند.