اثر هشت هفته تمرین مقاومتى بر در عضلة تند و β میزان پروتئین اینتگرین 1 کندانقباض موش هاى نر ویستار

ینتگرین ها از گیرنده های سطحی سلول هستند و در سیگنال دهى سلولی نقش اصلی دارند. اینتگرین B1 در پاسخ به کشش و فشار مکانیکی در عضلة اسکلتی، سیگنال های مکانیکی را به داخل و خارج غشای سلولى انتقال در β می دهد. هدف از انجام این مطالعه عبارت است از تعیین تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتى بر میزان اینتگرین 1 و نعلى موش هاى صحرایى. شانزده سرموش نر ویستار با میانگین وزن (EDL) عضلات بازکنندة طویل انگشتان پا 172/41±7/71 گرم انتخاب و به طور تصادفى به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین مقاومتى، طى هشت هفته و هر هفته پنج جلسه بالا رفتن از نردبان یک مترى با وزنه اى آویزان به دم را اجرا کردند. افزایش بار به صورت هفتگى براساس وزن بدن موش ها به طورى بود که در هفتة اول از 30 ٪ به 200 ٪ در هفته هشتم رسید. 48 و نعلى جدا شد. براى اندازه گیرى EDL ساعت بعد از آخرین جلسة تمرینى، حیوانات بى هوش شدند و عضلات گروه هاى مستقل نشان داد میزان اینتگرین t استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون ELISA از روش β اینتگرین 1 در حالى که در ،(P=0/ در گروه تمرینى نسبت به گروه کنترل افزایش معنادارى داشت ( 017 EDL در عضلة β1 به طور کلى، نتایج پژوهش نشان داد تمرین مقاومتى مى تواند .(P=0/ عضلة نعلى این افزایش، معنا دار نبود ( 368 در عضلات باشد، اما این تغییرات وابسته به نوع تار عضلانى است. β عامل مهمى در افزایش میزان اینتگرین 1