اثر عصاره هیدروالکلی گیاه چویل بر اختلالات حرکتی و حافظه، در مدل حیوانی بیماری پارکینسون

زمینه و هدف: بیماری پارکینسون بر اثر از بین رفتن سلول‌‌های ترشح‌کننده ماده‌ای به‌نام دوپامین ایجاد می‌شود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتی‌اکسیدانی ﮔﻴﺎه چویل، مطالعه ﺣﺎﺿﺮ با هدف ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ ﻋﺼﺎره این گیاه بر اختلالات حرکتی و حافظه در ﻣﺪل حیوانی ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (250-200 گرم) به پنج گروه شامل: 1-کنترل؛ 2-پارکینسونی‌شده و 3-گروه‌های پارکینسونی دریافت‌کننده عصاره چویل (با دوزهای100، 200 و400 میلی‌گرم برکیلوگرم) به روش گاواژ به مدت 14 روز تقسیم شدند. به‌منظور ایجاد مدل حیوانی پارکینسون، موش‌ها سم عصبی 6- هیدروکسی دوپامین را درون دسته قدامی _ داخلی (MFB) سمت چپ مغز دریافت کردند. یک‌روز بعد از آخرین گاواژ، تست‌های حرکتی و حافظه از موش‌ها به عمل آمد. از آزمون آماری تحلیل واریانس یک‌طرفه و تعقیبی توکی جهت تعیین تفاوت بین گروه‌ها استفاده شد. یافته‌ها: 14 روز بعد از ضایعه در MFB، موش‌ها متعاقب تجویز آپومورفین در جهت راست به میزان بیش از 10 دور در هر دقیقه، چرخش 360 درجه داشتند. در تست‌های حرکتی گروه پارکینسونی، حفظ تعادل در روتارود (01/0>p)، مدت زمان نگهداشتن دست‌ها روی میله افقی (001/0>p)، سفتی عضلانی (001/0>p)، طول قدم (001/0>p) و حافظه اجتنابی (001/0>p) نسبت به گروه کنترل، اختلاف معنی‌داری را نشان داد. همچنین عصاره چویل به‌طور معنی‌داری باعث بهبود انواع اختلالات حرکتی ناشی از بیماری پارکینسون شد و در دوز200 و 400 سبب بهبود حافظه در موش‌های پارکینسونی گردید (05/0>p). نتیجه‌گیری: ﺗﺠﻮﻳﺰ داﺧﻞ ﺻﻔﺎﻗﻲ ﻋﺼﺎره ﮔﻴـﺎه چویل دارای اﺛـﺮ ﺣﻔـﺎﻇﺘﻲ در ﺑﺮاﺑـﺮ                  6- ﻫﻴﺪروﻛﺴﻲ دوﭘﺎﻣﻴﻦ در ﻣﺪل ﺗﺠﺮﺑﻲ ﺑﻴﻤﺎری ﭘﺎرﻛﻴﻨﺴﻮن می‌باشد.