اثر سالیسیلیک اسید بر متیلاسیون ماده وراثتی در گیاه آویشن دنایی (Thymus daenensis Celak) مبتلا به سندرم هایپرهیدریسیتی

گیاه آویشن دنایی (Thymus daenensis celak subsp. daenensis)یکی از گونه‌های اندمیک جنس آویشن در ایران است که از تکنیک کشت درون- شیشه برای تکثیر آن استفاده می‌شود. هایپرهیدریسیتی یکی از مشکلاتی است که در رشد درون- شیشه دیده شده و با ایجاد بدشکلی مانع تکثیر گیاه می‌شود. در این تحقیق، اثر بنزیل آدنین و سالیسیلیک اسید بر متیلاسیون ماده ژنتیکی در بافت هایپرهیدریک مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور جوانه‌ها در محیط دارای بنزیل آدنین و سالیسیلیک اسید رشد یافتند. بدنبال آن اثر تیمارهای مذکور بر میزان تولید اکسیژن فعال و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی بررسی گردید. نتایج نشان داد که در محیط بدون هورمون و در محیط دارای بنزیل آدنین، میزان پرولین و پراکسید هیدروژن و آنزیمهای آنتی‌اکسیدان در نمونه‌ها بالا می باشد، اما در تیمار سالیسیلیک اسید ‌که موجب بازگشت هایپرهیدریسیتی در نمونه‌ها شده، کاهش مقدار پرولین و پراکسید هیدروژن و آنزیمهای آنتی اکسیدان دیده شد. بررسی‌های اپی ژنتیکی نشان داد که سالیسیلیک اسید اثری بر متیلاسیون DNAی اندامکی نداشت، ولی متیلاسیون DNAی ژنومی را به شدت کاهش داد. احتمالاً سالیسیلیک اسید با بیان یک سری از ژنهای فعال در شرایط تنشی سبب افزایش میزان پروتئین‌های دخیل در تنش‌زدایی گردیده و به گیاه در حفظ حالت طبیعی خود کمک می‌کند. احتمالاً کاهش متیلاسیون در اثر تیمار با سالیسیلیک اسید می‌تواند در دهایپرهیدریسیتی‌شدن دخیل باشد.