اثر رژیم‌های آبیاری سطحی و سولفات روی بر شاخص‌های فیزیولوژیک رشد ارقام ذرت شیرین در اراک

به‌منظور بررسی شاخص‌های رشد و کلروفیل دوهیبرید ذرت شیرین چیس و چلنجر درشرایط کم‌آبیاری و محلول‌پاشی با ترکیبات حاوی عنصر روی، آزمایشی به‌صورت اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاداسلامی واحد اراک در سال‌های 1393 و 1394 انجام شد. تیمارالگوی آبیاری در کرت‌های اصلی شامل آبیاری کامل مزرعه یا کلیه جویچه‌ها (شاهد)، آبیاری یک‌درمیان جویچه‌ها، آبیاری یک‌درمیان متناوب جویچه‌ها و در کرت‌های فرعی تیمار محلول‌پاشی با عنصر روی شامل عدم محلول‌پاشی (شاهد)، کاربرد سولفات روی زینک درآپ (دو در هزار لیتر)، کاربرد سولفات روی زینک فست (دو در هزار لیتر) و دو هیبرید ذرت به‌صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد تأثیر الگوهای آبیاری، محلول‌پاشی روی، رقم و برهمکنش آن‌ها بر شاخص‌های رشد، میزان کلروفیل و کاروتنوئید در سطح احتمال 1% معنی‌دار بود. بالاترین میزان شاخص سطح برگ،شاخص رشد و میزان کلروفیل درروش آبیاری کامل با میزان 3.76، 50.66% و 0.892 میلی‌گرم بر گرم مشاهده گردید که تفاوت معنی‌دار 12.98، 8.41 و 16.64 درصدی نسبت به روش آبیاری یک‌درمیان جویچه‌ها داشت اما با آبیاری تناوبی تفاوت معنی‌دار نداشت. بالاترین شاخص سطح برگ، شاخص رشد و میزان کلروفیل در تیمار کاربرد زینک فست به میزان 3.868، 50.20% و 0.887 میلی‌گرم بر گرم مشاهده شد درحالی‌که در تیمار عدم کاربرد روی این میزان 3.412، 50.08% و 0.595 میلی‌گرم بر گرم کاهش یافت یعنی 15.38، 11.21 و 19.94% افت نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق، در شرایط کم‌آبی، استفاده از الگوی آبیاری تناوبی و محلول‌پاشی با زینک­فست در تولید ذرت شیرین رقم چلنجر قابل توصیه است.