اثر دز و زمان مصرف علف کش اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی بر زیست توده علف های هرز و عملکرد غده سیب زمینی (Solanum tuberosum L)

به ­منظور بررسی اثر دز و زمان مصرف علف­ کش اگزادیارژیل به­ صورت پس­ رویشی بر زیست توده علف ­های هرز و عملکرد غده سیب ­زمینی، آزمایشی مزرعه ­ای در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آلاروق اردبیل در سال 1392 انجام شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک ­های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل، دزهای مختلف علف­ کش اگزادیارژیل (صفر، 0.05 ، 0.1 ، 0.2 ، 0.4 ، 0.6 و 0.8 لیتر ماده موثره در هکتار) و زمان مصرف علف­ کش (مرحله سبز شدن، استولون ­زایی و حجیم ­شدن غده سیب ­زمینی) بودند. همچنین، تیمار وجین کامل (بدون علف ­هرز) نیز به عنوان شاهد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کاربرد اگزادیارژیل به میزان 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار، باعث کاهش زیست توده علف­ های هرز به میزان 66.16 درصد نسبت به شاهد (بدون وجین علف­ هرز) شد. از بین زمان ­های مصـرف اگــزادیارژیل در مــراحل مختلف رشدی سیب ­زمینی، مرحله سبز شدن سیب­ زمینی بالاترین درصد کاهش زیست توده علف ­های هرز را به ­وجود آورد. نتایج، همچنین، نشان داد که بعد از تیمار وجین کامل، کاربرد اگزادیارژیل به میزان 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار، تعداد غده­ های بذری و عملکرد کل غده را به ­ترتیب 82.16 و 51.59 درصد افزایش و تعداد غده ­های غیر بذری را نسبت به شاهد بدون وجین 43.17 درصد کاهش داد. در میــان زمان ­های مصرف اگزادیارژیل در مراحل مختلف رشدی سیب­ زمینی، مرحله سبز شدن سیب ­زمینی، بالاترین تعداد غده ­های بذری و عملکرد کل غده را داشت. اما این کار، بر تعداد غده ­های غیر بذری تاثیر معنی ­داری نداشت. اثرات متقابل دزهای علف­ کش اگزادیارژیل و زمان مصرف آن، نشان داد که در بین دزهای مختلف اگزادیارژیل، کاربرد دز 0.8 لیتر ماده مؤثره در هکتار در مرحله سبز شدن سیب­ زمینی، توانست تعداد غده­ های خوراکی را 100 درصد افزایش دهد. بر اساس نتایج این آزمایش، کاربرد دز 0.8 لیتر ماده موثره در هکتار و در مرحله سبز شدن سیب ­زمینی، بیشترین کارایی را در کنترل علف­ های هرز سیب ­زمینی و افزایش عملکرد کل غده داشت.