اثر تنش خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سورگوم دانه ای

این آزمایش به منظور بررسی تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری بر رشد، عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سورگوم دانه‌ای در تابستان سال 1389 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی یزد به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرارانجام گردید. کرت‌های اصلی شامل سه رژیم آبیاری I1، I2 و I3 (به ترتیب آبیاری پس از 7 ، 10 و 13 روز) بود و تیمار فرعی را سه رقم سورگوم دانه‌ای پیام، سپیده و کیمیا تشکیل می داد. کاشت در 5 تیر ماه در ردیف‌هایی به فاصله 60 سانتی‌متر و روی ردیف 10 سانتی‌متر و با دست انجام شد. صفات مختلف در طول دوره رشد و در زمان برداشت یادداشت‌ برداری و اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که با افزایش فواصل آبیاری از تیمار I1 به I3طول دوره رشد ارقام، طول خوشه، تعداد خوشه در بوته، تعداد دانه در خوشه، وزن صد دانه و عملکرد دانه ارقام سورگوم به طور قابل ملاحظه‌ای کاهش یافتند. به ‌طوری که عملکرد دانه به میزان 5/10 درصد در I2 و30 درصد در I3 کاهش یافت. بین عملکرد دانه و اجزاء عملکرد ارقام اختلاف چشم‌گیری وجود داشت. رقم سپیده دارای بیش‌ترین طول خوشه و تعداد دانه در خوشه بود. عملکرد دانه از بیش‌ترین به کم‌ترین مقدار به ترتیب متعلق به ارقام سپیده، پیام وکیمیا بود. در حالی که عملکرد رقم پیام بیش از سایر ارقام تحت تأثیرتنش خشکی قرارگرفت (57 درصد کاهش در I3)، رقم سپیده کم‌ترین میزان کاهش عملکرد (37 درصد) و رقم کیمیا کاهش عملکردی معادل 44 درصد داشتند.