اثر تلقیح میکوریزا، مصرف فسفر و شوری آب بر صفات مورفولوژیکی و غلظت فسفر اندام هوایی یونجه

به‌منظور بررسی اثر میکوریزا، کود شیمیایی فسفر و تنش شوری بر غلظت فسفر اندام هوایی و ویژگی‌های مورفولوژیکی یونجه (Medicago scutellata L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار به‌صورت گلدانی در سال زراعی 92-1391 در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس انجام شد. در این آزمایش فاکتور میکوریزا در دو سطح (عدم تلقیح میکوریزا و تلقیح میکوریزا)، فاکتور فسفر در سه سطح (صفر، 50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک) و فاکتور شوری آب در سه سطح (آبیاری با شوری آب صفر، دو و چهار دسی‌زیمنس بر متر) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که، تلقیح میکوریزا به‌طور معنی‌داری وزن خشک ریشه و وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی، طول ریشه، طول ریشه کلونیزه شده، درصد کلونیزاسیون ریشه و محتوای فسفر اندام هوایی را افزایش داد. کاربرد فسفر نیز به‌طور معنی‌داری وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی و طول ریشه و محتوی فسفر اندام هوایی گیاه را افزایش داد، همچنین شورری آب به‌طور معنی‌داری طول ریشه را کاهش داد. بیشترین مقدار وزن خشک ریشه، وزن خشک اندام هوایی، نسبت وزن خشک ریشه به وزن خشک اندام هوایی و فسفر اندام هوایی از تلقیح میکوریزا همراه با مصرف 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم خاک فسفر حاصل شد. نتایج به‌دست آمده نشان داد که، مصرف کود فسفر و میکوریزا از طریق همزیستی با گیاه و با گسترش میسیلیوم‌های خود در خاک، منجر به جذب بهتر فسفر از خاک توسط گیاه شد و در نتیجه باعث رشد و توسعه بهتر گیاه شد.