اثر تفاله خشک سیب بر هضمپذیری، رفتار نشخوار، خصوصیات تخمیر میکروبی و برخی متابولیتهای خون گوسفند عربی

زمینه مطالعه: استفاده صحیح از پسماندها در تغذیه دام، سبب کاهش آلودگی‌های زیست‌ محیطی می‌شود. تفاله سیب به عنوان یک ماده انرژی‌زا و منبع خوب الیاف قابل هضم برای اغلب نشخوارکنندگان، جایگزین مطلوبی برای علوفه محسوب می‌شود. هدف: هدف از این آزمایش بررسی تأثیر جیره‌های حاوی تفاله خشک سیب بر هضم پذیری، فعالیت نشخوار، تخمیر میکروبی و گلوکز و اوره خون گوسفندان عربی بود. روش‌کار: در مرحله اول در جیره‌های آزمایشی از سطوح 10، 20 و 30% تفاله خشک سیب به جای یونجه استفاده شد. بر طبق نتایج، تولید گاز و هضم پذیری جیره حاوی 30 % تفاله خشک سیب بالاتر از سایر جیره‌ها بود. بنابراین در مرحله دوم، تعداد 8 رأس گوسفند عربی با جیره بدون تفاله‌ سیب (شاهد) و جیره حاوی 30% تفاله خشک سیب به مدت 45 روز تغذیه شدند. نتایج: نتایج آزمایش نشان داد هضم پذیری مواد مغذی (ماده خشک، ماده آلی، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی) تحت تأثیر جیره‌ها قرار نگرفت (05/0p). در زمینه متابولیت‌های خون (گلوکز، اوره) اختلاف معنی‌د‌اری بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نشد اما میزان گلوکز خون در تیمار شاهد بالاتر بود (05/0>p). نیتروژن آمونیاکی شکمبه در تیمار شاهد و تیمار حاوی تفاله سیب به ترتیب mg/dl 48/14 و 49/17 (05/0>p) و pH به ترتیب3 /6 و 16/6 بود (05/0>p). جمعیت پروتوزوای شکمبه گوسفندان با مصرف تفاله سیب افزایش یافت (05/0>p). جیره حاوی تفاله‌ سیب، پتانسیل تولید گاز (05/0>p) و قابلیت هضم کاه گندم توسط کل میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌های شکمبه (05/0>p) را افزایش داد. نتیجه گیری نهایی: بنابراین نتایج این مطالعه پیشنهاد می‌کند که شاید استفاده از 30% تفاله خشک سیب به جای یونجه در جیره گوسفندان عربی بتواند  فعالیت میکروب‌های شکمبه در هضم و تخمیر مواد مغذی جیره را بهبود دهد.