اثر تضعیف کننده عصاره آبی اسطوخودوس بر یادگیری فضایی موش های صحرایی آلزایمریک

سابقه و هدف: آلزایمر نوعی بیماری پیش رونده مغزی است که در آن نورون ها تخریب شده و فرد دچار نقصان حافظه می شود. تحقیقات زیادی به یافتن درمان مناسب و مؤثر برای آلزایمر اختصاص داده شده است. در این مطالعه اثر عصاره گیاه اسطوخودوس بر یادگیری موش های صحرایی آلزایمری در ماز آبی موریس بررسی شد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش صحرایی نر بالغ به صورت تصادفی در 4 گروه قرار گرفتند: گروه سالم دریافت کننده سالین (CO) و عصاره (CO+E) و گروه آلزایمری دریافت کننده سالین (ALZ) و عصاره (ALZ+E). گروه  شاهد یک میلی لیتر نرمال سالین و گروه دریافت کننده عصاره، 1000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره گیاه اسطوخودوس را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. یادگیری حیوانات با استفاده از ماز آبی موریس سنجیده شد. زمان و مسافت طی شده جهت یافتن سکوی پنهان با آنالیز کوواریانس مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: حیوانات گروه CO نسبت به گروه ALZ در مدت زمان کمتر و طی مسافت کوتاه تری سکو را پیدا کردند. طی شدن مسافت و سپری شدن زمان جهت یافتن سکو در حیوانات دریافت کننده عصاره بیشتر بود. سنجش حافظه بین گروه ها تفاوت معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: انجام رفتارهای یادگیرانه می تواند یادگیری در حیوانات آلزایمری را بهبود بخشد. به علاوه دوز 1000 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره اسطوخودوس باعث ایجاد اختلال در روند یادگیری حیوانات آلزایمری می شود.