اثر تداخلی کادمیوم و کاهش اکسیژن محیطی بر میزان متابولیسم ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio)

با توجه به رخداد همزمان هیپوکسی (کم اکسیژنی) و ورود فلزات سنگین به اکوسیستم­های آبی و تاثیر این دو عامل بر تنفس آبزیان، مطالعه در خصوص تاثیر توام هیپوکسی محیطی و کادمیوم بر میزان متابولیسم ماهی کپور­معمولی ضروری به­نظر می­رسد. پس از تعیین LC50-96h کادمیوم (mg/l679/43) برای ماهی کپور معمولی، تعداد 80 قطعه ماهی (g27/19±96/108) در معرض 10 تیمار از­جمله کنترل، کادمیوم حاد (mg/l68/43)، تحت­کشنده (mg/l84/21) و مزمن (mg/l37/4)، و تیمارهای هیپوکسی به­صورت آنی (20% اشباعیت)، 24­ساعته (40%) و یک هفته (60%) قرار گرفتند. تیمارهای ترکیبی نیز عبارت بودند از کادمیوم+ هیپوکسی به­صورت آنی، 24­ساعته و یک هفته. به­منظور تعیین ظرفیت متابولیکی ماهی، میزان متابولیسم پایه، متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود هوازی نسبی و فشار بحرانی اکسیژن (PCrit) برای هر یک از ماهیان به صورت جداگانه اندازه­گیری شد. نتایج به­دست آمده نشان داد که کادمیوم در تیمارهای تحت­کشنده و مزمن سبب افزایش معنی­دار(P<0.05) پارامترهای متابولیسمی شده است، درحالیکه تیمار هیپوکسی سبب کاهش (P<0.05) متابولیسم بیشینه و حدود هوازی در مقایسه با گروه کنترل شده است. تیمارهای ترکیبی نیز سبب کاهش متابولیسم پایه و PCrit در تمامی تیمارها و متابولیسم بیشینه، حدود هوازی، حدود نسبی هوازی ( به استثنای تیمار یک هفته) شده­اند. به­طور کلی می­توان این­گونه نتیجه گیری نمود که هیپوکسی به­عنوان استرس محدود­کننده (limiting stressor) ولی کادمیوم به­عنوان استرس القایی (loading stressor) عمل می­کند.