اثر تجویز خوراکی (سیستمیک) میوه سنجد (Elaeagnus angustifolia L.) بر روی ترشح تحریک شده اسید معده حیوان بی‌هوش و اسید پایه حیوان به هوش

مقدمه‌: شواهد چندی نشان می‌دهند که میوه گیاه سنجد دارای مصارف متعدد پزشکی مانند فعالیت ضد‌زخم معده را دارا می‌باشد. مطالعه اخیر ما نشان می‌دهد که تجویز داخل معدی میوه E.A. ترشح اسید معده ناشی از کرباکول را به‌طور کامل مهار می‌نماید. هدف: بنابراین هدف از مطالعه حاضر ارزیابی نقش خوراکی (سیستمیک) تجویز میوه سنجد بر روی ترشح تحریک شده اسید ناشی از کرباکول است. هم‌چنین فرض نمودیم که میوه سنجد ممکن است در کنترل ترشح اسید پایه و حجم شیره معده نقش داشته باشد. به این دلیل اثر عصاره آبی میوه سنجد را نیز بر روی ترشح اسید معده در حیوان به هوش بررسی نمودیم. روش بررسی: در این مطالعه از روش pylorus ligation استفاده شد. به‌طور خلاصه، پس از بیهوش کردن حیوان، دو کانول از طریق مری جهت شستشوی معده و از محل اتصال دئودنوم – پیلور جهت جمع‌آوری شیره معده وارد معده شدند. انفوزیون کرباکول از طریق ورید ژوگولار صورت گرفت و نمونه‌ها به ‌فواصل ده دقیقه جمع‌آوری و با سود 01/0 نرمال تیتر شدند. به منظور بررسی اثر عصاره میوه سنجد روی ترشح اسید پایه، تمام آزمایش‌ها در حیوانات به هوش صورت گرفت که عصاره و یا سالین را 5/1 ساعت قبل از pylorus ligation دریافت کــرده بودند. لیگاسیــــون پیلــــور تحت بیهوشی خفیف با اتر صورت می‌گرفت. 5/2 ساعت پس از دریافت دارو، معده خارج و شیره آن اندازه‌گیری و اسید کل نیز طبق روش فوق تیتر می‌شد. آنالیز آماری توسط آنالیز واریانس صورت گرفته و نقاط معنی‌دار توسط تست Tukey انجام می‌شد. نتایج: نتایج ما نشان داد که عصاره خوراکی میوه سنجد به‌ طور وابسته به دوز سبب کاهش ترشح اسید ناشی از کرباکول می‌شود. ترشح تحریک شده اسید توسط دوز mg/kg 600 عصاره حدوداٌ 50 درصد کاهش یافت که این کاهش تا پایان آزمایش ادامه یافت. تجویز خوراکی عصاره در حیوان به هوش نشان داد که دارو به‌طور معنی‌داری حجم شیره و اسید معده را در شرایط پایه افزایش می‌دهد و این اثر در دوز mg/kg1200 مشاهده می‌شود و دوزهای پایین‌تر اثر معنی‌داری نسبت به گروه کنترل ندارد. نتیجه‌گیری‌: نتایج ما پیشنهاد می‌نماید که تجویز خوراکی عصاره میوه سنجد دارای عمل ضدترشحی بر روی ترشح تحریک شده اسید ناشی از سیستم کلی نرژیک است. این احتمال وجود دارد که این اثر مهاری، توسط سیستم عصبی کلی نرژیک و یا سلول‌های غیرعصبی میانجی شود. نتایج، هم‌چنین پیشنهاد می‌کند که تجویز خوراکی عصاره در دوزهای پایین اثری بر ترشح اسید پایه ندارد.