اثربخشی واقعیت درمانی بر بحران هویت و احساس غم غربت دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه خوابگاهی مدارس شبانه روزی شهر اصفهان

    پژوهش حاضر با هدف اثربخشی واقعیت­ درمانی بر بحران ­هویت و احساس غم­ غربت بود، که به روش شبه­ تجربی در یک طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه ­آماری این پژوهش شامل 1500 نفر از دانش­ آموزان پسر دوره متوسطه خوابگاهی مدارس شبانه­ روزی شهر اصفهان در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از میان آن‌ها 30 نفرکه مطابق معیارهای ورود و خروج مطالعه بودند به شیوه در­ دسترس انتخاب و به شیوه تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و گواه (15نفری) قرار گرفتند. همه شرکت کنندگان ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه بحران هویت احمدی (1376) و احساس غم غربت فن­ فلیت (2001) را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت واقعیت­ درمانی قرار گرفتند ولی گروه گواه مداخله­ ای دریافت نکرد. داده ها با استفاده از تحلیل­ واریانس با اندازه­ های تکراری تحلیل شدند. تجزیه اطلاعات با آزمون واریانس و اندازه‌گیری مکرر نشان داد که واقعیت درمانی بر کاهش بحران هویت و احساس غم­ غربت تاثیرگذار است (05/0p<).