اثربخشی مداخلات به‌زیستی بر رضایت شغلی ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: رضایت شغلی از جمله نگرش‌های مهم شغلی است که نقش قابل ملاحظه‌ای در کارایی سازمان دارد. با توجه به نقش کلیدی ماماها به عنوان یکی از اجزای مؤثر سیستم بهداشتی برای ارائه خدمات مامایی به دو قشر آسیب‌پذیر جامعه یعنی مادران و کودکان، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی مداخلات به‌زیستی بر رضایت شغلی ماماها انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394 بر روی 60 مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به دو گروه مداخله و کنترل به روش تصادفی تقسیم شدند. مداخلات شامل آموزش به‌زیستی سلیگمن همراه با ارائه تکالیف خانگی طی 8 جلسه ‌2 ساعته به صورت هفتگی انجام شد. قبل و بعد از مداخلات، پرسشنامه‌های رضایت شغلی مینه‌سوتا (MSQ)، شادی آکسفورد آرگایل (1989) و به‌زیستی روانشناختی ریف (1995) تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 19) و آزمون‌های تی‌مستقل، تی زوجی، من‌ویتنی، ویلکاکسون و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین نمره رضایت شغلی ماماها ابتدای مطالعه 14/11±78/62 و در انتهای مطالعه بعد از مداخلات 28/14±82/78 بود که تفاوت معنی‌داری داشت (008/0=p). همچنین میانگین نمره رضایت شغلی ماماها در انتهای مطالعه در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی‌داری داشت (001/0>p). نتیجه‌گیری: مداخلات به‌زیستی در ارتقای رضایت شغلی ماماها اثربخش است.