اثربخشی قصه درمانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت‌های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی

هدف از این پژوهش تبیین اثربخشی قصه درمانی بر کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت‌های اجتماعی در کودکان پیش دبستانی بوده است. روش پژوهش، آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل بوده که کودکانی که دارای بیش‌ترین نمره پرخاشگری و کم‌ترین نمره مهارت‌های اجتماعی بوده اند به صورت تصادفی انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل گمارش شدند. جامعه آماری در این پژوهش شامل همه کودکان پیش دبستان در مناطق 4 گانه آموزش و پرورش شهر شیراز در سال تحصیلی 95-96 می‌باشد. نمونه آماری از میان پیش دبستانی‌های شهرستان شیراز به صورت تصادفی –خوشه ای چند مرحله ای- انتخاب شد و سپس به صورت تصادفی 12 نفر در گروه آزمایش و 12 نفر در گروه کنترل گمارش شدند. گردآوری داده‌ها از راه پرسش نامه پرخاشگری شهیم و پرسش نامه مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت صورت گرفت. پس از تجزیه و تحلیل داده‌ها، نتایج آزمون نشان دادند که قصه درمانی در گروه آزمایش باعث کاهش پرخاشگری در 3 بعد پرخاشگری رابطه ای، واکنشی - کلامی و جسمانی شده است. در ابعاد متغیر مهارت‌های اجتماعی، نتایج آزمون، نشان دهنده اثربخشی قصه درمانی در افزایش مهارت‌های اجتماعی، همکاری، مسئولیت‌پذیری، جرات‌ورزی و خودکنترلی بود. در بعد همدلی، تفاوتی معنادار مشاهده نشد.