اثربخشی آموزش یکپارچگی حسی خانواده محور بر مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان مبتلا به نشانگان داون

مقدمه: کودکان مبتلا به نشانگان داون در مهات‌های حرکتی مشکلات فراوانی دارند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی آموزش یکپارچگی حسی خانواده‌محور بر بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان مبتلا به نشانگان داون  بود.  روش: روش پژوهش شبه‌آزمایشی (طرح پیش‌آزمون پس آزمون با گروه کنترل) بود. از میان والدین دارای فرزند مبتلا به نشانگان داون 5 تا 8 ساله، 30 والد با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. آنها به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گماشته شدند. گروه آزمایش، در ده جلسه آموزش یکپارچگی حسی خانواده‌محور شرکت کردند. برای ارزیابی مهارت‌های حرکتی، از مقیاس رشد حرکتی لینکلن اوزرتسکی(1950) استفاده شد. داده‌ها با تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که بین مهارت‌های حرکتی  ظریف دو گروه کنترل و آزمایش در مرحله‌ی پس‌آزمون تفاوت معناداری وجود دارد (001/0p≤).  نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که آموزش یکپارچگی حسی خانواده‌محور، بر بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف کودکان مبتلا به نشانگان داون مؤثر است و این روش می‌تواند در توانبخشی کودکان مبتلا به نشانگان داون مفید باشد.