اثربخشی آموزش تکنیک‌های بازتوانی ذهنی بر عملکرد عصب روان‌شناختی کودکان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی

مقدمه: اختلال نقص توجه و بیش فعالی، باعث نقص در عملکرد روان‌شناختی می­شود. هدف مطالعه حاضر، تعیین اثربخشی آموزش تکنیک­های بازتوانی ذهنی بر عملکرد عصب روان­شناختی کودکان پسر مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی می­باشد. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع نیمه­تجربی با پیش‌آزمون/پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی 9-7 ساله در سال 1398 بود که به کلینیک مشاوره آموزش و پرورش ناحیه 1 شهر گرگان مراجعه کرده بودند. تعداد 30 کودک به روش در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به ‌طور تصادفی به دو گروه 15 نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. از آزمون علائم مرضی کودکان فرم والدین و کارت­های ویسکانسین استفاده شد. در گروه آزمون برنامه مداخله 8 جلسه 1‌ ساعته هفته­ای انجام شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره گروه آزمون در پیش‌آزمون و پس‌آزمون 58/2±84/22 و 69/3±45/29 و گروه کنترل در پیش‌آزمون و پس‌آزمون 77/2±71/22 و 41/2±94/22 بود. آموزش تکنیک­های بازتوانی ذهنی بر عملکرد عصب روان­شناختی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی تأثیر داشت (001/0≥p). نتیجه‌گیری: با توجه به اثربخشی آموزش تکنیک­های بازتوانی ذهنی بر عملکرد عصب روان­شناختی، این روش می­تواند به عنوان یک روش درمانی کارآمد توسط درمان­گران جهت بهبود عملکرد عصب روان­شناختی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی استفاده شود.