اثرات سطوح مختلف نانوسلنیوم محلول در آب بر عملکرد، جمعیت باکتریایی ایلئوم، خصوصیات استخوان درشت‌نی، برخی فراسنجه‌های بیوشیمیایی خون و کیفیت بستر در جوجه‌های گوشتی

زمینه مطالعاتی و هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر غلظت­های مختلف نانوسلنیوم محلول در آب آشامیدنی بر عملکرد، جمعیت باکتریایی ایلئوم، خصوصیات استخوان درشت­نی، برخی فراسنجه­های خونی و کیفیت بستر جوجه­های گوشتی انجام شد. روش کار: بدین منظور، از 176 قطعه جوجه چهارده روزه (راس 308) در قالب یک طرح پایه کاملاً تصادفی با 4 تیمار (شامل سطوح 0، 1/0، 2/0 و 3/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم محلول در آب)، 4 تکرار و 11 قطعه جوجه در هر تکرار به مدت 28 روز استفاده شد. نتایج: نتایج به‌ دست آمده نشان داد که استفاده از سطوح یاد شده نانوسلنیوم موجب افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن روزانه و نیز تغییر معنی­داری در ضریب تبدیل غذایی نگردید (05/0P). از نظر شاخص­های استخوان درشت­نی، از نظر درصد ماده­ی خشک، طول، حجم، قطر اپی­فیز پروکسیمال و قطر ­دیافیز، تفاوت معنی‌داری بین تیمارها مشاهده نشد (05/0P). افزایش سطوح مختلف نانوسلنیوم در مقایسه با گروه شاهد، اثر معنی­داری بر pH و درصد رطوبت بستر در سن 21 روزگی و  pH بستر در سن 42 روزگی نداشتند (05/0P).  بالاترین سطح فعالیت آنزیم کبدی آلانین­آمینوترانسفراز در جوجه­های دریافت کننده 2/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم محلول در آب و کم­ترین سطح فعالیت آنزیم آلانین­آمینوترانسفراز نیز در جوجه­های گروه شاهد مشاهده گردید (05/0>P). همچنین فعالیت آنزیم آلکالین­فسفاتاز در جوجه­های دریافت کننده  سطح 1/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم محلول در آب­، به طور معنی داری کمتر از جوجه­های گروه شاهد بود (05/0>P). نتیجه­گیری نهایی: بر اساس نتایج این آزمایش استفاده از نانوسلنیوم محلول در آب در سطح 3/0 میلی­گرم در لیتر، اثرات مطلوبی بر برخی از شاخص­های استخوان درشت­نی و آنزیم‌های آسپارتات­آمینوترانسفرازو آلکالین­فسفاتاز در جوجه­های گوشتی دارد.