آیا زونا فاکتور خطر برای بدخیمی بعدی است؟

سابقه و هدف: وجود ارتباط بین زونا و بدخیمی از سال‌ها قبل مورد بررسی قرار گرفته است. هم‌چنین به خوبی اثبات شده است که زونا در بیماران با بدخیمی از قبل تشخیص داده شده، بیش‌تر رخ می‌دهد، اما این که آیا ریسک ابتلا به بدخیمی در افرادی که سابقه زونا دارند بیش‌تر است یا نه؟ هنوز مورد بحث است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه مورد شاهدی، 268 نفر افراد بالای ١٨ سال، که بین سال‌های 1388 لغایت 1392 به بیمارستان فاطمیه (س) سمنان مراجعه و بر اساس شرح حال، پاراکلینیک و پاتولوژی و توسط متخصص انکولوژی، اخیراً برای آنان بدخیمی تشخیص داده شده بود به عنوان مورد و 268 نفر از بین افرادی که به علل دیگر به درمانگاه‌ها مراجعه و یا در بیمارستان بستری شده و بدون سرطان شناخته شده بودند، به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. در هر دو گروه سابقه زونا پرسیده شد. علاوه بر آن اطلاعات مربوط به سن، جنس، نوع بدخیمی، سابقه ابتلا به زونا، زمان تشخیص بدخیمی، مدت زمان بین ابتلا به زونا تا تشخیص بدخیمی در چک‌لیست وارد شد. افراد با سابقه مشکوک زونا از مطالعه خارج شدند. یافته‌ها: دو گروه از نظر سن و جنس جور بودند (05/0p>). ٩/٤% (١٣نفر) از بیماران مبتلا به بدخیمی و ٤/١٠% (٢٨نفر) از گروه کنترل، سابقه زونا داشتند. سابقه زونا در بیماران دچار بدخیمی به‌طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل کم‌تر بود (017/0=P ،86/0-22/0 CI: 95% ،440/0=OR). ارتباط بین بدخیمی و زونا در زنان و هم‌چنین مردان معنی‌دار نبود. ارتباط بین زونا و بدخیمی در افراد 60 ساله یا بیش‌تر معنی‌دار نبود اما این ارتباط در افراد کم‌تر از 60 سال معنی‌دار بود (010/0=P ،67/0-05/0 CI: 95% ،19/0=OR). نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که سابقه زونا نه تنها عامل خطری برای ابتلای بعدی به بدخیمی نمی‌باشد،  بلکه احتمال دارد نقش محافظتی در ابتلا به بدخیمی داشته باشد. مطالعات دیگر با نمونه بیش‌تر در سطح سلولی و ایمونولوژیک توصیه می‌شود