آگاهی نگرش و عملکرد پرستاران در مراقبت از بیمار رو به مرگ در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یاسوج 1381

مقدمه و هدف: بیش از 70 درصد مرگ‌و میر‌ها در بیمارستانها اتفاق می‌افتد. پرستاران به خاطر ماهیت شغلی خود بیش از سایر افراد با افراد رو به مرگ مواجه می‌شوند. مراقبت از بیمار رو به مرگ، آرامش بخشیدن و تسلی‌دادن به خانواده بیمار، خواه مرگ ناگهانی بوده و یا به دنبال یک بیماری طولانی مدت و صعب‌العلاج بروز کند، از دشوارترین تجارب پرستاری است که مستلزم داشتن آگاهی کافی، نگرش مثبت و عملکرد مناسب است. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان آگاهی، نوع نگرش و نحوه عملکرد پرستاران و بهیاران در مراقبت از بیمار رو به مرگ در بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشکی یاسوج انجام شد. مواد و روش‌کار: در این مطالعه توصیفی 181 نفر پرستار و بهیار شرکت داشتند که براساس نمونه‌های در دسترس مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه بود که اطلاعات آن در چهار بخش تنظیم شده بود. داده‌ها پس از جمع‌آوری در نرم‌افزار SPSS و با آزمون‌های مجذور کای، مقایسه میانگین و ضریب همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که 52.5 درصد نمونه‌ها از آگاهی خوبی در زمینه مراقبت‌های جسمی و روانی از بیمار رو به مرگ برخوردار بودند (میانگین 2.5 ± 14.8) ، همچنین 60.8 درصد دارای نگرش مثبت (میانگین 1.5 ± 15) و 57.5 درصد عملکرد خوبی داشتند (میانگین 2.3 ± 15.8). ضریب همبستگی اسپرمن ارتباط معنی‌داری را بین میزان آگاهی با نگرش و نحوه عملکرد نشان داده است. نتیجه‌گیری: با توجه به میانگین نمرات، به نقش پرستاران بایستی توجه بیشتری کرد و برگزاری همایش‌ها، کنفرانس‌ها و آموزش‌های حین خدمت در زمینه مرگ و حقوق بیمار در میزان آگاهی و عملکرد آنها موثر خواهد بود.