آسیب‌شناسی تربیت دینی جوانان در مسائل عبادی از دیدگاه آیات و روایات

اسلام مکتبی تربیتی است که هر چه در آن آمده به نوعی با  تزکیه و تربیت انسان ارتباط دارد و آیه‎ها و احادیث زیادی به این مطلب اشاره دارد. نگرش اسلام به جوان و جوانی مبتنی بر واقعیت است که از نگاهی واقع‌بینانه و تصویری کامل از ابعاد وجودی زندگی آدمی است به گونه‌ای که نه از ویژگی‌های مثبت این دوره غفلت می‌شود و نه خصوصیات منفی آن نادیده گرفته شده است، بلکه نقاط منفی را مقتضای دوره جوانی می‌داند که باید به وسیلة جامعه هدایت شود. شناخت عوامل آسیب‌زا در تربیت دینی از مهم­ترین مباحث تربیتی است که تعیین‎کننده ضوابط و هنجارهای حاکم بر فرآیند تربیت است و با توجه به مرحله‌ای بودن رشد انسان، متناسب با هر مرحله از رشد، اصول حاکم بر فرایند هم متفاوت است. آنچه انسان را از دین و آیین خود خارج می‌سازد و متأسفانه بسیاری از مربیان و خانواده‌ها از آن غافلند و در طول تاریخ ضربه‌های زیادی از این ناحیه متوجه جوانان شده است، نشناختن آسیب‌ها و آفت‌های دین‎داری است. از جمله می‎توان به این موارد اشاره کرد: کج‌اندیشی دین‎داران و برداشت غلط از معارف و مفاهیم دینی، افراط و تفریط در مسائل عبادی، کمال‌گرایی غیر واقعی و سهل‌انگاری در امر آموزش مسائل مربوط به عبادات.