آت‌اکولوژی گیاه مرتعی"علف شتر"(Asthenatherum forsskalii (Vahl) Nevski) در ماسه‌زارهای بیابانی استان اصفهان

تحقیق حاضر در خصوص آت‌اکولوژی گیاه بیابانی و مرتعی"علف شتر"(Asthenatherum  forsskalii (Vahl) Nevski) در اکوسیستم‌‌‌های نواحی خشک تا فراخشک بیابان‌های حوزه مسیله (استان اصفهان) انجام شد. این گیاه مرتعی شن‌دوست، از خانواده گندمیان (Poaceae) بوده که به صورت بوته‌ای با انشعاب‌های هوایی متعدد، در گستره ماسه‌زارهای بیابانی رویش یافته است. به­منظور مطالعه اکولوژی فردی این گونه مرتعی، رویشگاه‌های آن در عرصه‌های بیابانی ریگ بلند آران و بیدگل مشخص شد. پس از تعیین رویشگاه، ویژگیهای بوم­شناختی آن، نظیر محدوده ارتفاعی، توپوگرافی، اقلیم، خاک، گیاهان همراه، چگونگی حضور گونه مورد مطالعه در پوشش گیاهی، سیستم ریشه، فنولوژی و نحوه زادآوری گیاه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست­آمده از این تحقیق نشان داد که رویشگاه‌های این گیاه به صورت لکه‌های پراکنده در گستره ماسه‌زارها و دامنه تپه‌های ماسه‌ای فعال و روان توزیع شده‌اند. این گونه بیابانی در محدوده ارتفاعی 780 تا 1150 متر از سطح دریا رویش دارد و میانگین بارندگی سالیانه رویشگاه‌های علف شتر، بین 80 تا 120 میلی‌متر در نوسان است. میانگین دمای متوسط سالانه نیز 1/19 درجه سانتی‌گراد می­باشد. این گیاه در روی خاک‌های با بافت سبک شنی با میزان اسیدیته 5/7 تا 5/8 و هدایت­الکتریکی 34/0 تا 1/5 دسی‌زیمنس بر متر گسترش دارد. علف شتر دارای سیستم ریشه‌ای افشان با طول ریشه بالغ بر 6 متر می‌باشد. روی تمام ریشه‌های افشان، غلافی از شن‌دانه فرا گرفته است. میانگین پوشش گیاهی تاجی این گونه 2/4%، میانگین تراکم بوته‌ها بین 11875 پایه تا 32500 پایه در هکتار و فراوانی 72% می­باشد. شروع رشد رویشی این گیاه، در اواخر بهمن‌ماه، زمان ظهور گل‌آذین نیمه دوم اردیبهشت و بذرها در اواخر خردادماه می‌رسند. دوره خواب تابستانه آن از اواخر تیرماه آغاز شده و تا اواسط شهریور‌ماه ادامه می‌یابد. تجدید حیات این گیاه از طریق بذر و ایجاد جست‌های هوایی و تشکیل ریشه‌ها‌ی نابجا در ناحیه یقه امکان‌پذیر است. بارزترین گیاهان همراه رویشگاه‌های علف شتر، علف­زارهای"کلبیت"(Cyperus eremicus) و گونه‌های مختلف از جنس "اسکنبیل" (Calligonum spp.) می­باشد. بر اساس نتایج بدست­آمده از این تحقیق، علف شتر گیاهی شن‌دوست بیابانی محسوب می­شود که علاوه بر حفاظت و تثبیت خاک در گستره ماسه‌زارها، نقش مهمی در تأمین علوفه مورد نیاز دام‌های مراتع قشلاقی ایفا می­کند.