چکیده راندمان مصرف آب در بخش کشاورزی در بیشتر کشورهای جهان پایین است. هر پروژه می بایست پس از طراحی و اجرا مورد بررسی قرار گرفته و کارایی و عملکرد آن تحت شرایط مزرعه، بررسی گردد. با ارزیابی عملکرد سیستم های آبیاری، بسیاری از نقاط ضعف آن ها نمایان می شود. لذا هدف از این پژوهش، ارزیابی چگونگی طراحی و بهره برداری سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت اجرا شده در دشت کوهدشت در استان لرستان می باشد. برای این منظور 10 سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت دشت کوهدشت به طور کاملاً تصادفی و از بین سیستم هایی که حداقل یک فصل زراعی از بهره برداری آنها سپری شده بود، انتخاب شد و مورد ارزیابی قرار گرفت. در ارزیابی سیستم های آبیاری فوق از معیارهای ضریب یکنواختی کریستیانسن (cu)، یکنواختی توزیع (du)، راندمان پتانسیل کاربرد ربع پایین (pelq)، راندمان کاربرد ربع پایین (aelq)، تلفات تبخیر و باد (wdel)، تلفات نفوذ عمقی (dp) و کفایت آبیاری (adirr) استفاده گردید. مقادیر متوسط این پارامترها برای 10 مزرعه ارزیابی شده به ترتیب 84/70 ، 64/43 ، 85/46 ، 01/38 ، 77/8، 02/31 و 66/64 درصد به دست آمد. کلیه سیستم ها دارای راندمان کاربرد پایین بودند و یکنواختی توزیع در آنها کمتر از مقادیر توصیه شده کلر و مریام می باشد. در 4 سیستم از 10 سیستم مورد ارزیابی آبیاری کامل صورت گرفته و در بقیه مزارع یه علت وقوع پدیده کم آبیاری، راندمان واقعی و راندمان پتانسیل کاربرد برابر بوده است. طراحی و اجرای نامناسب سیستم های مورد مطالعه مهمترین دلیل پایین بودن راندمان پتانسیل کاربرد تشخیص داده شد. از نامناسب بودن فشار می توان به عنوان مهمترین این عوامل نام برد. همچنین، استفاده هم زمان از تعداد آبپاش زیاد و استفاده بیش از یک آبپاش بر روی لوله فرعی آبیاری، علت اصلی پایین بودن ضریب یکنواختی و یکنواختی توزیع در این سیستم ها بوده است. به علت پایین بودن یکنواختی توزیع آب، در بعضی از سیستم ها ضمن وجود میزان زیادی نفوذ عمقی، کفایت آبیاری نیز پایین بوده است. به طور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که اگرچه در بسیاری از موارد مشکلات طراحی و اجرایی وجود داشته است اما سهم بزرگی از دلایل پایین بودن عملکرد سیستم های آبیاری بارانی کلاسیک ثابت دشت کوهدشت، مدیریت و بهره برداری ضعیف از این سیستم ها می باشد.

در این پروژه خواص ساختاری و فعالیت نانوپروسکیت های lamn(1-x)coxo3 به عنوان کاتالیزور برای تبدیل co و c2h6 (آلاینده های خروجی از اگزوز خودروها) به co2 بررسی شد. در این کاتالیزور ها x مقادیر 0/0، 25/0، 75/0 یا 0/1 می باشد. نانوکاتالیزور ها به روش سیترات تهیه شد. محلولی از نمک های نیترات فلزی و اسید سیتریک به نسبت های مولی معین در 20 میلی لیتر آب تهیه شد. مول اسید سیتریک استفاده شده در این روش برابر مجموع مول یون های نیترات است. محلول حاصل به ترتیب در دماهای 60، 80 و °c150 طی یک شب خشک و در نهایت در °c900 به مدت 5 ساعت کلسینه شد. کاتالیزور های مذکور توسط روش های ft-ir و xrd تعیین مشخصات شدند. اندازه ذرات کاتالیزور ها بوسیله معادله شرر و ویلیامسون - هال با استفاده از اطلاعات بدست آمده از آنالیز xrd محاسبه شدند. این محاسبات تشکیل فاز پروسکیت با سایز نانو را نشان داد. جهت بررسی فعالیت کاتالیزور ها 2?? میلی گرم از کاتالیزور ها با اندازه مش ?2? - ?? بر روی بستری از پشم سرامیک به ضخامت cm ? قرار داده شد. جریان گاز اگزوز همراه با مقادیر استوکیومتری هوا با سرعت جریان ml/min47 وارد راکتور و پس از عبور از بستر کاتالیزور ها جهت آنالیز محصولات به gc تزریق شد. در بین نمونه ها کاتالیزور lamn0.5co0.5o3 از بالاترین فعالیت کاتالیزوری، کمترین دمای اکسایش در تبدیل co و c2h6، برخوردار است. مطالعه سینتیک اکسایش مونوکسید کربن روی کاتالیزور lamn0.5co0.5o3 با تغییر شرایط آزمایشگاهی مانند فشار جزئی واکنش دهنـده هـا o2 ,co)) و دمــای واکنـش بررسـی شـــد. اثرفشار جزئی o2 مثبت (با شیب5077/0 n =) و اثرفشار جزئی co منفی است (با شیب 8557/0- m = ( این اثر منفی ممکن است به دلیل جذب رقابتی با o2 برای اشغال سایت های فعال کاتالیزور و جلوگیری از فرایند تفکیک اکسیژن باشد. زمان تماسی بهینه برابر با (3/0 w/f =) بدست آمد. انرژی فعال سازی واکنش kj/mol 20/42 (kcal/mol 08/10) محاسبه شد. این ea کوچک نشان می دهد که lamn0.5co0.5o3 ترکیب مناسبی برای اکسیداسیون co است. شرایط واکنش مطالعه سینتیکی (co 0/10/5-2/4 + o2 0/30/4-2/1 در آرگون) بود.