با توجه به اهمیت تعامل اجتماعی و نوآوری، تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر تعامل اجتماعی بر نوآوری شرکت های بیمه انجام گرفت. جامعه آماری این تحقیق شرکت های بیمه خصوصی درتهران است که 134 نفر از مدیران این شرکت ها به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد استفاده شد که روایی آن توسط استادان راهنما و مشاور مورد تایید قرار گرفت و همچنین پایایی آن نیز توسط ضریب آلفای کرونباخ مورد بررسی قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها با توجه به داده های پرسشنامه از آزمون معادلات ساختاری استفاده شد. در کل با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون فرضیه ها و همچنین با در نظر گرفتن ضریب رگرسیون استاندارد می توان استدلال کرد که در شرکت های بیمه ایرانی به دلیل ضعف در مرحله کسب دانش و ناچیز بودن تعامل اجتماعی بین کارکنان و در نتیجه عدم معرفی روش های ارائه خدمات، عدم معرفی فرایند ارائه خدمات نوآور در فرایندهای کاری موجود و همچنین عدم ایجاد تغییرات اساسی و لازم در ساختارهای سازمانی، نوآوری اداری در شرکت های بیمه به دست فراموشی سپرده شده است.