نام پژوهشگر: محمد حسین پور کندری

مطالعه عوامل ساختاری موثر بر کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان
thesis وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبایی - دانشکده علوم اجتماعی 1390
  محمد حسین پور کندری   ابراهیم پاشا

در راستای این تحقیق هدف بررسی تأثیر عوامل ساختاری بر روی کیفیت زندگی سالمندان شهر اصفهان می باشد. و سوال اساسی برای این تحقیق بدین گونه مطرح شد که آیا با توجه به عوامل تعیین کننده ای که در تحول ساختارهای اجتماعی موثر لحاظ می شود چه عوامل ساختاری می تواند کیفیت زندگی سالمندان را در شهر اصفهان متأثر کند؟ حجم نمونه با توجه به فرمول کوکران 384 نفر بر اساس نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردیده است به منظور گردآوری اطلاعات مورد نیاز این پژوهش، از مصاحبه ساخته شده که حاوی 52 سوال برای متغیرهای مستقل و 36 سوال برای متغیر وابسته بود، استفاده شده است.برای سنجش پایایی آن، در فاصله زمانی دو هفته مصاحبه ساخته شده با ده نفر از سالمندان در طی دو مرحله انجام شد. و محاسبه ضریب همبستگی اسپیرمن بران بیانگر همبستگی تقریباً کاملی بوده است. جهت آزمون معنی دار بودن تفاوت بین متغیرها از آزمون رگرسیون و جهت تعیین میزان همبستگی از ضریب همبستگی سامرز استفاده شده است. • بین اعتقادات مذهبی سالمندان و روابط اجتماعی آنان رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. به عبارتی با افزایش میزان اعتقادات مذهبی سالمندان روابط اجتماعی آنان افزایش می یابد و با کاهش میزان اعتقادات مذهبی آنان، روابط اجتماعی شان کاهش می یابد. • بین روابط اجتماعی و مشارکت اجتماعی سالمندان رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. به عبارت دیگر با افزایش میزان روابط اجتماعی سالمندان، مشارکت اجتماعی آنها نیز افزایش می یابد و با کاهش میزان روابط اجتماعی آنها مشارکت اجتماعی شان نیز کاهش می یابد. • بین مشارکت اجتماعی و همبستگی اجتماعی سالمندان رابطه معنادار مثبتی وجود دارد. با افزایش مشارکت اجتماعی سالمندان، همبستگی اجتماعی آنان نیز افزایش می یابد و با کاهش میزان مشارکت اجتماعی آنها، همبستگی اجتماعی شان نیز کاهش می یابد. • بین همبستگی اجتماعی و کیفیت زندگی سالمندان رابطه معنادار مثبتی وجود دارد به عبارت دیگر با افزایش میزان همبستگی اجتماعی سالمندان، کیفیت زندگی آنها نیز افزایش می یابد و با کاهش میزان همبستگی اجتماعی آنها، کیفیت زندگی شان نیز کاهش می یابد. به ازای یک واحد افزایش یا کاهش در مشارکت اجتماعی سالمندان،44/ واحد افزایش یا کاهش در کیفیت زندگی سالمندان ایجاد می شود، به ازای یک واحد افزایش یا کاهش در همبستگی اجتماعی سالمندان، 22/ واحد افزایش یا کاهش در کیفیت زندگی سالمندان اتفاق می افتد، به ازای یک واحد افزایش یا کاهش در روابط اجتماعی سالمندان، 07/ واحد افزایش یا کاهش در کیفیت زندگی سالمندان اتفاق می افتد و به ازای یک واحد افزایش یا کاهش در اعتقادات مذهبی سالمندان 02/ واحد افزایش یا کاهش در کیفیت زندگی سالمندان اتفاق می افتد. بنابراین متغیری که بیشترین میزان تأثیر را بر روی متغیر وابسته یا همان کیفیت زندگی دارد یا به عبارت دیگر کیفیت زندگی را بیشتر پیش بینی می کند، مشارکت اجتماعی است که با میزان b یا همان شیب خط برابر 44/ بیشترین مقدار از واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی می کند، مشارکت اجتماعی است که با میزان b 445 / یا همان شیب خط برابر 44/ بیشترین مقدار از واریانس کیفیت زندگی را پیش بینی می کند و متغیری که کمترین میزان تأثیر را بر روی کیفیت زندگی سالمندان دارد، اعتقادات مذهبی است که با مقدار 02/ از b بر روی کیفیت زندگی سالمندان تأثیر می گذارد.