در طی سالهای گذشته تلاشهای زیادی در جهت بهبود تکنیکهای بکار رفته برای بهینه سازی پالایشگاه صورت گرفته است. پیشرفتهای مناسبی در سطح برنامه ریزی پالایشگاه انجام شده است اما توسعه و حل مدل های بهینه سازی واقعی برای کلیه واحدهای عملیاتی مشکل بوده ولی هنوز امکان کار بیشتر در این زمینه وجود دارد. در این پروژه براساس یک پالایشگاه واقعی موجود، مدل های مجزای ساخته شده برای هر یک از واحد ها، بوسیله یکپارچه سازی، تبدیل به یک مدل گسترده برای کل پالایشگاه گردید. مدل واحد تقطیر بر اساس موازنه مواد و انرژی می باشد. این مدل میزان استحصال و خواص فرآورده ها را بر اساس اطلاعات خوراک ( آنالیزنفت خام ) و مشخصات محصولات ، محاسبه می کند. در قسمت اختلاط محصولات ، مدل ارائه شده، مجموعه ای ازمشخصات مهم فرآورده ای تولیدی را از روی مشخصات اجزای تشکیل دهنده آنها محاسبه میکند. در مدل گسترده پالایشگاه، خروجی مدلهای واحدهای دست بالادستی بعنوان ورودی مدلهای واحدهای پایین دستی استفاده می شوند. جریانات میانی جهت فراهم نمودن اطلاعات لازم برای مدل واحدهای پایین دستی شناسایی و مشخصات آنها معلوم می شوند. برخی از شاخصهای کیفی مهم ،حجم، وزن و وزن مخصوص جریانات و فرآورده های میانی محاسبه می شوند. با استفاده از مدلسازی انجام شده برای کل پالایشگاه و بر اساس قیود و محدودیتهای در نظر گرفته شده، طی یک مطالعه موردی بر روی پالایشگاه تهران، ضمن بررسی قابلیت مدل ارائه شده، بهینه سازی خطی پالایشگاه مذکور نیزانجام گرفت. تابع هدف در این بهینه سازی حداکثر سازی سود کل پالایشگاه می باشد.متغیرهای تصمیم، مجموعه ای از متغیرهای فرآیندی هر یک از واحدهایی می باشد که تاثیر مهمی در اقتصاد عملیات کل پالایشگاه دارند. قیود خطی و غیر خطی در بهینه سازی، مجموع قیود موجود درهر یک از واحدها می باشد. حل بهینه بدست آمده از بهینه سازی کلی برنامه ریزی خوراک و تولیدات پالایشگاه حاکی از افزایش سود پالایشگاه مورد مطالعه دارد.