وجود حفاظ، این آثار ناخواسته را از بین برده و یا به حداقل می رساند. بدین منظور و در راستای کاهش پرتوگیری افراد، در تحقیق حاضر، مطالعاتی در زمینه نفوذ تابش در ماده و معیارهای انتخاب مواد مناسب حفاظ گذاری به عمل آمد. پس از مشخص شدن ضخامت مواد و ترتیب قرارگیری لایه ها، با استفاده از کد شبیه سازی mcnp، حفاظ مناسب طراحی شد. با استفاده از این کد، تالی مناسب (f6) برای محاسبه دز دریافتی فرد محاسبه گردید. پس از آن، به منظور کنترل دقیق اجزاء مختلف حفاظ، از نرم افزار solidworks استفاده گردید و پس از انجام مراحل فوق، ساخت حفاظ در پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای تهران با موفقیت به پایان رسید. به منظور مقایسه نتایج حاصل از کد با نتایج تجربی، از tldها برای اندازه گیری دز معادل بافت در فواصل مختلف از حفاظ، استفاده کردیم. حاصل این مقایسه، مقدار 4/16μsv/h از کد و μsv/h3/96 از اندازه گیری های تجربی بود که مشاهده می شود نتایج تجربی با خطای حدود %5 با نتایج کد مطابقت دارد. نتیجه اندازه گیری های متوالی زمینه در شرایط مختلف توسط hpge نسبت به شرایط بی حفاظی، کاهشی محسوس به میزان %90 را در ارتباط با مقدار زمینه نشان می داد. در نهایت، با استفاده از نمونه های استاندارد 152euو 60co ، آشکارساز را در شرایط جدید کالیبره کرده و منحنی های جدید بازده در فواصل مختلف (مورد نیاز) محاسبه و رسم گردید.