هدف: هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثر سه نوع برنامه تمرین، تمرین بدنی، تمرین بدنی+ تصویرسازی شناختی و تمرین بدنی+ تصویرسازی انگیزشی بر مهارت های پرتاب آزاد، دریبل و پاس بر دختران دانشجو مبتدی می باشد. روش: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و میدانی می باشد. بدین منظور 61 نفر از دانشجویانی که واحد تربیت بدنی عمومی را انتخاب کرده بودند و از عهده پرسشنامه تصویرسازی حرکتی بر آمده بودند و تمایل به شرکت در این پژوهش داشتند، انتخاب شدند و بطور تصادفی به سه گروه تمرین بدنی(21نفر)، تمرین بدنی+ تصویرسازی شناختی(20 نفر) و تمرین بدنی+ تصویرسازی انگیزشی(20 نفر) تقسیم شدند. در ابتدای جلسات از آزمودنی ها در سه مهارت منتخب بسکتبال، پرتاب آزاد، پاس و دریبل توسط آزمون های استاندارد آهپرد پیش آزمون گرفته شد و سپس هر سه گروه طی 7 هفته، هر هفته 2 جلسه 1 ساعته تحت برنامه مربوط به خود آموزش داده شدند. در پایان جلسات از آنها پس آزمون گرفته شد و داده ها توسط نرم آفزار spss ( ویرایش 16) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.برای آزمون فرضیه ها از آزمون t-student وابسته و تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد گروه های تمرین بدنی+تصویرسازی شناختی و تمرین بدنی+ تصویرسازی انگیزشی در سه مهارت پرتاب آزاد، پاس و دریبل بهبود داشتند اما گروه تمرین بدنی فقط در دو مهارت پاس و دریبل پیشرفت نشان داد. نتایج مقایسه میانگین گروه ها نشان داد گروه تمرین بدنی+ تصویرسازی انگیزشی در مهارت پرتاب آزاد از گروه تمرین بدنی و در مهارت دریبل از گروه تمرین بدنی و تمرین بدنی+ تصویرسازی شناختی پیشرفت بیشتری داشته است. در مهارت پاس تفاوتی بین گروه ها مشاهده نشد.