با وجود گذشت دو دهه از پایان جنگ هشت ساله ایران و عراق هم چنان ملاحظه می شود که وضعیت توسعه اقتصادی در کشور نامطلوب است. این در حالی است که سایر کشور های در حال توسعه نظیر چین و کر? جنوبی در همین مدت به دستاوردهای قابل ملاحظه ای در حوزه توسعه اقتصادی دست یافته اند. بررسی وضعیت نخبگان توسعه گرا، استقلال نسبی دولت ، بوروکراسی و سرمایه-های ملی و خارجی در دولت های سازندگی (1376-1368)، اصلاحات (1384-1376) و اصولگرا (1387-1384)، بر اساس نظریه دولت توسعه گرای آدریان لفتویچ نشان می دهد که فقدان دولت توسعه گرا در این دوران عامل این وضعیت نامطلوب در حوزه اقتصاد ایران بوده است.