هدف اصلی این پژوهش مقایسه نتایج آزمون ترسیم آدمک رنگی و ترسیم خانواده بین کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسم، افسردگی، بیش فعالی/ نقص توجه و کودکان عادی بود. بدین منظور از بین کودکان مقطع دبستان مراجعه کننده به کلینیکهای تخصصی روانپزشکی شهر اصفهان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، 90 نفر کودک مبتلا به اختلال اوتیسم، بیش فعالی/نقص توجه و افسردگی و 30 نفر کودک بهنجار که در مدارس ابتدایی شهر اصفهان مشغول به تحصیل بودند انتخاب شدند. از شرکت کنندگان در پژوهش خواسته شد تا دستورالعمل دو آزمون آدمک رنگی و ترسیم خانواده را اجرا کنند. نتایج بدست آمده با استفاده از نرم افزار spss-15 و روشهای آماری تحلیل واریانس و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین عملکرد کودکان چهار گروه در ملاکهای محل ترسیم آدمک در صفحه، قد آدمک، موضع بازوها، کاربرد رنگهای گرم و سرد، حالت عاطفی آدمک و زمان لازم برای ترسیم در آزمون آدمک رنگی و فاصله کودک با اعضای خانواده در آزمون ترسیم خانواده تفاوت معناداری وجود دارد (p<0.05). بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد بین ملاکهایی که دارای تفسیر هیجانی و روانشناختی بیشتری بودند تفاوت معناداری وجود دارد ولی در ملاکهایی که کمتر معنای هیجانی دارند (مانند حالت ایستا یا پویا بودن اعضای خانواده) تفاوت معناداری وجود نداشت.