حدود از مجازات های اسلامی است که شارع با جرم انگاری برخی افعال، خود به تعیین مجازات آن مبادرت نموده است. این مجازات در عصر رسول اکرم9و حضور ائمه: اجرا می شده است. اهتمام شریعت به حفظ نفس و مال و عرض و...، ضرورت بررسی اجرای حدود در عصر غیبت را دو چندان می کند. در این زمینه دو قول مشهور در فقه شیعه وجود دارد: بعضی با تکیه بر عمومیت ادله حدود، جواز اجرای حدود در عصر غیبت را برگزیده اند و در مقابل، برخی دیگر از فقها با استناد به ادله مورد نظر خود، نظر به عدم جواز اجرای حدود در زمان غیبت امام7را ترجیح می دهند. پژوهش پیش رو که به روش تحلیلی اجتهادی تدوین و مطالب آن به صورت کتابخانه ای گردآوری شده است، ضمن طرح و بررسی فرضیاتی چون: اجتناب ناپذیر بودن اجرای حدود در عصر غیبت، جواز تعطیلی آن در بعض زمانها و ضرورت تقدیم جانب مصلحت در عصر حاضر، به این نتیجه نائل آمده است که اجرای برخی از حدود در عصر حاضر با عنایت به رعایت مصلحت نظام اسلامی به صورت موقت تعطیل و تعزیر مناسب جایگزین آن شود و به محض رفع مصلحت مزبور اجرای آن با توجه به اهمیت آن از سر گرفته شود. واژگان کلیدی حدود، اقامه، عصر غیبت، ولایت فقیه.