رساله حاضر به بررسی تطبیقی وضعیت اصطلاحات حوزه تحلیل گفتمان در انگلیسی وفارسی از دیدگاه معیارسازی زبان پرداخته است تا با بررسی انجام شده به این سوالات پاسخ داده شود : 1- وضع اصطلاحات کاربرد شناسی وحوزه تحلیل گفتمان در زبان فارسی، از لحاظ کیفی و در خصوص موارد زیر چگونه است ؟ الف - ارتباط صحیح میان مفاهیم، نامگذاری و معادل سازی، ب - کیفیت محتواییِ تعاریف توصیفی درمقایسه با تعاریف انگلیسی، پ - معیارسازی، ت - به کارگیری در نمایه سازی و پردازش آنها، 2- نقیصه های اصطلاح شناختی حوزه تحلیل گفتمان و راهکارهای رفع آنها چیست ؟ 3- وضعیت اصطلاحات حوزه تحلیل گفتمان ازلحاظ کمّی چگونه است ودر واقع چنددرصد از اصطلاحات مربوط به این حوزه، طبق آمارِ موجود درمنابع انگلیسی وارد زبان فارسی نشده است؟ بررسی مقایسه ای از مباحث و نظریه های تحلیل گفتمان، کتابها، فرهنگها، اصطلاح نامه ها ی توصیفی، رساله های دکترا و پایان نامه های کارشناسی ارشد رشته زبان شناسی در سالهای (1387-1357) صورت گرفت و پس از تجزیه و تحلیل داده ها، نشان داده شد که وجود نابسامانی، ابهامِ واژگانی و معنایی به دلایل عمده ای چون : تعدد اصطلاحی- تکثر مفهومی، بعضاً فقدان اصطلاح و تعریفِ توصیفی، دراصطلاحات حوزه تحلیل گفتمان در زبان فارسی، محرز است. چنین وضعیتی، محدودیت و نقص دانسته ها، خلط های معنایی و اختلال در امر نمایه سازی، پردازش و بازیابی اطلاعات را به دنبال خواهد داشت. در این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که در جهتِ بهبوِد این وضعیت و نظم بخشیِ به تعاریف و نظام مفاهیم ونیز اصلاح خلاء های واژگانیِ زبان فارسی، می توان از فرایند «معیارسازی» به عنوان «ابزاری موثر» کمک گرفت. بدین لحاظ پرداختن به راهکارهای ممکن جهت «معیارسازیِ اصطلاحات حوزه تحلیل گفتمان» و تهی? فرهنگ توصیفی این رشته بر مبنای اصول اصطلاح نامه نویسی و فرهنگ نگاری، بسیار ضروری می نماید.