هدف تحقیق، طراحی آزمایش الیزای اختصاصی براساس پروتئین ns1 ویروس آنفلوانزای تیپ aمی باشد تا بتوان پرندگان عفونی شده ی طبیعی با ویروس آنفلوانزا را از پرندگان ایمن شده با واکسن غیرفعال متمایز نمود. بدین منظور آزمایش الیزا با استفاده از پروتئین ns1 نوترکیب بدست آمده از یک جدایه ی بومی ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2 و بیان شده در باکتری اکلای، طراحی گردید. سیصد و پانزده قطعه جوجه ی یک روزه گوشتی تهیه گردید و در سن 7 روزگی از 15 قطعه جوجه برای تعیین عیار پادتن مادری علیه بیماری آنفلوانزا خون گیری به عمل آمد. بقیه ی جوجه ها به طور تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه-های گروه 1، در سن 21 روزگی با واکسن کشته ی آنفلوانزا تحت تیپ h9n2به روش زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند. جوجه های گروه 2 در سن 21 روزگی با 2/ 0 میلی لیتراز مایع آلانتوئیک عفونی شده با ویروس آنفلوانزا تحت تیپ h9n2و عاری از باکتری به روش تلقیح داخل بینی آلوده شدند. جوجه های گروه 3 به عنوان گروه شاهد، واکسن یا ویروس زنده را دریافت نکردند. در سن 42 روزگی از جوجه های تمام گروه ها از ورید بال خون گیری به عمل آمد. سرم های استحصال شده در سن 42 روزگی در طراحی آزمایش الیزا مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان داد، الیزای طراحی شده، پاسخ پادتن ضد ns1 را فقط در سرم پرندگانی که به طور تجربی با ویروس زنده ی آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2آلوده شده بودند می تواند ردیابی نماید. همچنین آزمایش الیزای طراحی شده برای ردیابی پادتن ضد ns1 آنفلوانزا می تواند با ویژگی 100 % و حساسیت 3/93% پرندگان آلوده با ویروس آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2را از پرندگان واکسینه در برابر واکسن آنفلوانزای پرندگان تحت تیپ h9n2تشخیص دهد.

هدف از تحقیق حاضر، مقایسه پاسخ سرولوژیک واکسن های ترکیبی و غیرترکیبی برونشیت عفونی و نیوکاسل در جوجه های گوشتی می باشد. به این منظور، 225 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه ی سویه راس خریداری و بعد از تعیین پادتن مادری، به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه های گروه 1 به عنوان کنترل واکسنی دریافت نکرد. جوجه های گروه 2، 3، 4 و 5 به ترتیب با واکسن ترکیبی تجاری نیوکاسل + برونشیت ، واکسن های جداگانه نیوکاسل و برونشیت، با واکسن منفرد نیوکاسل و با واکسن برونشیت عفونی در سنین 1 و 18 روزگی به ترتیب با روش قطره چشمی و خوراکی واکسینه شدند. از جوجه های هر گروه به طور تصادفی 12 قطعه در سن 18 و 42 روزگی خون گیری شدند و عیار پادتن در برابر nd وib به ترتیب با روش ممانعت از هماگلوتیناسیون و کیت الیزا اندازه گیری شدند. در بین گروه های واکسینه از نظر آماری تفاوتی مشاهده نشد. این مطالعه نشان داد جهت به دست آوردن پاسخ ایمنی مطلوب و کاهش هزینه و استرس گله می توان از واکسن های دوگانه ی نیوکاسل و برونشیت عفونی به جای واکسن های یک گانه ی نیوکاسل و برونشیت عفونی استفاده نمود.

به منظور مطالعه اثر تجویز خوراکی انروفلوکساسین در زمان های مختلف با دوز mg/kg10 روی برخی پارامتر های هماتولوژیکی و آنزیم های سرم خون مانند آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز، 160 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه به 4 گروه و هر گروه به 4 تکرار مساوی دارای 10 جوجه در هر تکرار تقسیم شدند. جوجه های گروه 1 به عنوان کنترل دارو دریافت ننمود. جوجه های گروه 2 در روزهای 3 تا 7 پرورش، گروه 3 در روزهای 18 تا 22 پرورش و گروه 4 مشابه گروه 2 و 3 دو بار داروی انروفلوکساسین (10%) را به میزان 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن روزانه در آب آشامیدنی به مدت 5 روز متوالی دریافت کردند. پس از خون گیری از ورید وداج، شمارش کلی گلبول های سفید با هماسیتومتر با استفاده از محلول رقیق کننده نات و هریک انجام گردید و شمارش تفریقی گلبول های سفید پس از تهیه گسترش خون و تثبیت و رنگ آمیزی با رنگ گیمسا، انجام شد. همچنین میزان آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز و آلکالین فسفاتاز سرم خون اندازه گیری شد. این مطالعه نشان داد زمان و مدت مصرف داروی انروفلوکساسین به روش خوراکی و به میزان دوز درمانی 10 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در جوجه های گوشتی تاًثیری بر پارامترهای هماتولوژیکی مانند شمارش کلی گلبول های سفید، لنفوسیت ها، هتروفیل ها، ائوزینوفیل ها، مونوسیت ها و آنزیم های سرم خون ast alt,و alp ندارد.

به منظور مقایسه میزان تأثیر واکسن گامبورو غیرکلون با حدت متوسط خارجی با واکسن مشابه ایرانی بر خوراک مصرفی، افزایش وزن، ضریب تبدیل خوراک مصرفی و نسبت وزن بورس فابریسیوس به وزن بدن در جوجه¬های گوشتی، سیصدوسی جوجه ی گوشتی یک روزه خریداری و در روز اول 30 جوجه به طور تصادفی جهت تعیین زمان واکسیناسیون با فرمول دونتر خون گیری شدند. بقیه ی جوجه ها به 3 گروه مساوی و هر گروه به 4 زیر گروه مساوی 25 قطعه ای با میانگین وزن مشابه تقسیم شدند. بر اساس نتایج آزمایش الایزا و دستورالعمل واکسن ها، جوجه های گروه اول و دوم به ترتیب با واکسن گامبورو غیر کلون با حدت متوسط تولید شرکت لوهمان آلمان و موسسه تحقیقات و سرم سازی رازی ایران در 16 و 23 روزگی به روش آب آشامیدنی واکسینه شدند. یک گروه به عنوان کنترل واکسینه نشدند. میانگین دان مصرفی، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی هر 3 گروه در 3 مقطع 16، 23 و 42 روزگی پرورش محاسبه شد. همچنین در پایان دوره پرورش نسبت وزن بورس فابریسیوس به وزن بدن محاسبه شد. این مطالعه نشان داد واکسن های گامبورو با حدت متوسط غیر کلون ایرانی و خارجی بر میزان افزایش وزن تأثیر منفی دارند و هر دو واکسن منجر به تحلیل بورس فابریسیوس می شوند ولی برمیانگین خوراک مصرفی جوجه ها و ضریب تبدیل خوراک مصرفی تأثیر ندارند.

به منظور مقایسه¬ی میزان تأثیر واکسن گامبورو با حدت متوسط خارجی با واکسن مشابه ایرانی بر پاسخ ایمنی ضد واکسن نیوکاسل و آنفلوانزا در جوجه¬های گوشتی، 330 قطعه جوجه ی گوشتی یک روزه خریداری و در روز اول 30 جوجه به طور تصادفی جهت تعیین زمان واکسیناسیون خون گیری شدند. بقیه ی جوجه ها به 3 گروه مساوی و هر گروه به 4 زیر گروه مساوی 25 قطعه ای با میانگین وزن مشابه تقسیم شدند. بر اساس نتایج آزمایش الیزا و دستورالعمل واکسن ها، جوجه های گروه اول و دوم به ترتیب با واکسن گامبورو با حدت متوسط تولید شرکت لوهمان و موسسه تحقیقات و سرم سازی رازی ایران در 16 و23 روزگی به روش آب آشامیدنی واکسینه شدند. یک گروه به عنوان کنترل واکسینه نشدند. در 9 روزگی جوجه های هر سه گروه با واکسن b1 نیوکاسل به روش قطره چشمی و واکسن کشتهی دوگانه ی نیوکاسل و آنفلوانزا به روش زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند. در پایان آزمایش (42 روزگی)، از هر گروه 16 جوجه به طور تصادفی انتخاب، و از ورید وداج آن ها خون گیری به عمل آمد. سرم خون¬ها به¬وسیله سمپلر جمع آوری و به میکروتیوب منتقل شدند. میکروتیوب های حاوی سرم تا هنگام آزمایش hi در فریزر 20- نگه داری شدند. این مطالعه نشان داد کاربرد واکسن های گامبورو با حدت متوسط خارجی و ایرانی در سنین بالاتر از 2 هفته اثر تضعیف ایمنی بر پاسخ ایمنی هومورال ضد واکسن های زنده و کشته ی نیوکاسل و آنفلوانزا به¬کار رفته در سن 9 روزگی ندارد.

اکوابلند اوین پروبیوتیکی است که محتوی لاکتوباسیلوس، استرپتوکوکوس و بیفیدوباکتریوم می باشد. این مطالعه بر آن است تا تاثیر پروبیوتیک اکوابلند اوین را بر پاسخ ایمنی در برابر واکسیناسیون بیماری نیوکاسل در جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور 180 قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی خریداری و به طورتصادفی به 3 گروه تقسیم شدند. جوجه های گروه 1 و 2 پروبیوتیک را به ترتیب به میزان 200 میلی گرم به ازای 40 پرنده به مدت 3 روز و200 میلی گرم به ازای 40 پرنده به مدت 7 روز در ابتدای دوره، در آب آشامیدنی دریافت نمودند. جوجه های گروه 3 به عنوان گروه شاهد پروبیوتیک را دریافت نکردند. جوجه های تمام گروه ها، واکسن زنده ی b1 را به روش قطره¬¬ی چشمی و واکسن کشته ی دوگانه نیوکاسل- آنفلوانزای تحت تیپ (h9n2)، به روش زیر پوست پشت گردن دریافت نمودند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، 14، 28 و 35 بعد از واکسیناسیون، از 10 قطعه جوجه از هر گروه، به طور تصادفی، خون گیری به عمل آمد و عیار پادتن ویژه¬ی نیوکاسل به وسیله آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد دریافت این پروبیوتیک به مدت 7 روز، عیار پادتن ویژه¬ی نیوکاسل را، در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری افزایش داد.

به منظور مطالعهی تأثیر استفاده از عصارهی آویشن بر مصرف خوراک، افزایش وزن، ضریب تبدیل و غلظت لیپیدهای سرم خون جوجه های گوشتی، دویست قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 4 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیر گروه 15 قطعهای تقسیم شدند. جوجههای گروه 1،2 و3، عصارهی آویشن را به ترتیب به میزان 0/1،0/15 و 0/2درصد در آب آشامیدنی در تمام دورهی پرورش دریافت نمودند. جوجههای گروه 4 به عنوان گروه کنترل، عصارهی آویشن را دریافت نکردند. به منظور تعیین غلظت کلسترول تام، تریگلیسرید، ldl و hdl در پایان دوره از 15 قطعه جوجه از هر گروه، خونگیری به عمل آمد و با استفاده از کیتهای تجاری میزان آنها در سرم خون اندازهگیری شد. در 21 روزگی و در پایان دوره، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه نشان داد مصرف آویشن در غلظتهای 0/1و 0/15 درصد، در کلیهی سنین جوجههای گوشتی، منجر به کاهش مصرف خوراک و افزایش وزن میشود ولی بر ضریب تبدیل غذایی تاثیری ندارد، اما مصرف آویشن در غلظت 0/2درصد در تمام سنین منجر به افزایش مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا (به استثتای 21-1 روزگی) میشود. مصرف آویشن باعث کاهش میزان تریگلیسیرید سرم و افزایش کلسترول، ldl و hdl سرم خون جوجههای گوشتی میشود.

به منظور مطالعه ی اثر عصارهی (thymus vulgaris) بر پاسخ ایمنی در برابر ویروس واکسن بیماری نیوکاسل در جوجه های گوشتی، دویست و چهل و پنج قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین میزان پادتن مادر ی خون گیری شده و بقیهی جوجهها به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم شدند. جوجههای گروه 1،2 و3 عصارهی آبی آویشن را به ترتیب به میزان 0/1درصد، 0/15 درصد و 0/2درصد در آب آشامیدنی در طول دورهی پرورش دریافت نمودند. جوجههای گروه 4، عصارهی آویشن را دریافت نکردند اما علیه بیماری نیوکاسل واکسینه شدند. جوجههای گروه 5 به عنوان گروه کنترل، عصارهی آویشن و واکسن نیوکاسل دریافت نکردند. جوجههای گروههای 1، 2، 3 و 4، با واکسن زنده ی b1 به روش قطرهی چشمی و واکسن کشته ی دوگانه نیوکاسل-آنفلوانزای تحت تیپ (h9n2)، به روش زیر پوست پشت گردن واکسینه شدند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، 14، 28 و 35 بعد از واکسیناسیون، از 10 قطعه جوجه از هر گروه، به طور تصادفی، خون گیری به عمل آمد و عیار پادتن ویژهی نیوکاسل به وسیله آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که عصارهی آویشن، تاثیری برپاسخ پادتن ویژهی ویروس واکسن نیوکاسل ندارد.

به منظور مطالعه ی تأثیر آنتی بیوفین بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی در جوجه های گوشتی، دویست قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی سویه ی رأس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 3 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیر گروه 20 قطعه ای تقسیم شدند. جوجه های گروه 1 و 2، آنتی بیوفین را به ترتیب به میزان 1/0 و 2/0 درصد در آب آشامیدنی در تمام دوره ی پرورش دریافت نمودند. جوجه های گروه 3 به عنوان گروه کنترل، آنتی بیوفین را دریافت نکردند. در 21 روزگی و 42 روزگی، میزان خوراک مصرف شده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا محاسبه گردید. این مطالعه نشان داد در سن 21- 1 روزگی، 42-21 و 42-1 روزگی، ضریب تبدیل غذایی جوجه ها، در گروه دریافت کننده ی 2/0 درصد آنتی بیوفین، در مقایسه با گروه دریافت کننده ی 1/0 درصد آنتی بیوفین و گروه کنترل بهبود یافته است اما بین هیچ یک از گروه ها اختلاف معنی داری وجود ندارد. همچنین دریافت آنتی بیوفین در غلظت های 1/0 و 2/0 درصد، در این سه دوره، بر مصرف خوراک و افزایش وزن، تأثیر معنی داری ندارد. در پایان می توان اظهار داشت آنتی بیوفین در غلظت های 1/0 و 2/0 درصد، بر مصرف خوراک، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی جوجه ها تأثیر معنی داری ندارد.

به منظور مقایسه ی عملکرد و پاسخ ایمنی ضد واکسن بیماری نیوکاسل در سه سویه ی متداول جوجه ی گوشتی در ایران، 36000 جوجه ی یک روزه از سه سویه ی راس 308، کاب 500 و هوبارد اف15 به شکل تصادفی در 6 سالن، 6000 قطعه ای با دو تکرار از هر سویه، در شرایط پرورش مشابه (جوجه یک روزه از مادران همسن، تغذیه و مدیریت پرورش یکسان) به مدت 49 روز پرورش داده شدند. صفات عملکردی مورد مطالعه شامل میانگین افزایش وزن، دان مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، درصد ماندگاری و شاخص تولید بود. عیار پادتن ضد واکسن نیوکاسل در 7، 17، 27، 35، 42 و 48 روزگی به وسیله آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون بین سه سویه ی مورد نظر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد میانگین افزایش وزن سویه ی هوبارد اف15 نسبت به دیگر آمیخته ها بالاتر بود، ولی سویه کاب500 پایین ترین افزایش وزن را در پایان دوره پرورش داشت. میانگین دان مصرفی در کل دوره معنی دار بود (05/0>p)، سویه کاب بیشترین و سویه هوبارد دارای پایین ترین سطح خوراک مصرفی نسبت به دیگر سویه ها بود. ضریب تبدیل غذایی در دوره های رشد، پایانی و کل دوره معنی دار بود (05/0>p)، سویه ی هوبارد با کم ترین ضریب تبدیل، بهترین بازدهی و سویه ی کاب ضعیف ترین ضریب تبدیل غذایی را داشت. درصد ماندگاری در بین سویه ها معنی دار بود (05/0>p) و سویه ی هوبارد با کم ترین تلفات، بیشترین ماندگاری را داشته است. شاخص تولید در سویه هوبارد بالاتر و در کاب500 کم ترین بود. سویه های کاب500 و هوبارد اف15 به ترتیب دارای بالاترین و کم ترین عیار پادتن ضد واکسن نیوکاسل بودند. سویه ی راس308 از این نظر در جایگاه دوم قرار داشت. بر اساس مطالعه حاضر می توان سویه ی هوبارد و سپس راس308 را جهت پرورش توصیه نمود.

به منظور مطالعه ی تأثیر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر پاسخ ایمنی ضد ویروس واکسن بیماری نیوکاسل، 170 قطعه جوجه ی یک روزه ی گوشتی سویه ی راس خریداری و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون خون گیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 5 گروه مساوی و هر گروه به 3 زیر گروه مساوی تقسیم شدند. جوجه های گروه a، 2 روز قبل از دریافت واکسن نیوکاسل، 106 باکترین را به صورت زیر جلدی، دریافت کردند. جوجه های گروهb ، 6 روز بعد از تزریق اول، 106 باکترین را به صورت زیرجلدی، دریافت کردند. جوجه های گروهc ، 6 روز بعد از تزریق دوم، 106 باکترین را به صورت زیرجلدی، دریافت کردند. جوجه های گروه d، واکسن نیوکاسل دریافت کردند اما باکترین دریافت نکردند. جوجه های گروه e، باکتری و واکسن دریافت نکردند. جوجه های تمام گروه ها به جز جوجه های گروه e، واکسن زنده ی b1 را به روش قطره چشمی و واکسن کشته ی دوگانه ی نیوکاسل آنفلوانزای تحت تیپ (h9n2) را، به روش زیر پوست پشت گردن در سن 9 روزگی دریافت نمودند. در روزهای صفر (قبل از واکسیناسیون)، 14، 21 و 28 بعد از واکسیناسیون، از 10 قطعه جوجه از هر گروه به طور تصادفی، خون گیری از ورید بال به عمل آمد. سپس عیار پادتن ویژه ی ویروس واکسن بیماری نیوکاسل به روش آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. این مطالعه نشان داد تزریق زیر جلدی باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس، 21 و 28 روز پس از واکسیناسیون، اثر معنی داری بر تحریک پاسخ ایمنی ضد واکسن بیماری نیوکاسل دارد، ولی دفعات تزریق باکترین و تزریق باکترین قبل یا بعد از تلقیح واکسن نیوکاسل تأثیری برپاسخ ایمنی ضد واکسن بیماری نیوکاسل ندارد.

به منظور مطالعهی تأثیر باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس بر پاسخ ایمنی در برابر واکسن آنفلوانزا تحت تیپ h9n2 973 قطعه جوجهی یک روزهی گوشتی سویهی راس خریداری ، و بیست قطعه جوجه برای تعیین زمان واکسیناسیون به طور تصادفی خونگیری شدند و بقیه به طور تصادفی به 8 گروه مساوی و هر گروه به 8 زیر گروه 93 قطعهای تقسیم شدند. جوجه های گروه a 2 روز قبل از دریافت واکسن آنفلوانزا، 936 باکترین را به صورت زیر جلدی ، دریافت کردند. جوجههای گروه b 6 روز بعد از تزریق اول، 936 باکترین را به صورت ، زیرجلدی دریافت کردند. جوجههای گروه c 6 روز بعد از تزریق دوم ، 936 باکترین را به ، صورت زیرجلدی )سه مرحله تلقیح باکتری(، دریافت کردند. جوجههای گروه d ، واکسن 2 آنفلوانزا دریافت کردند اما باکتری دریافت نکردند. جوجههای گروه e ، باکتری و واکسن دریافت نکردند. بر اساس تیتر مادری، زمان واکسیناسیون مشخص شد و جوجههای تمام گروه ها به جز جوجههای گروه e ، واکسن کشتهی دوگانهی نیوکاسل آنفلوانزای تحت تیپ - h9n2 را، به روش زیر پوست پشت گردن دریافت کردند. در روزهای صفر )قبل از 29 و 25 بعد از واکسیناسیون، از 93 قطعه جوجه از هر گروه به طور ، واکسیناسیون(، 99 تصادفی، خونگیری از ورید بال به عمل آمد. سپس عیار پادتن ویژهی ویروس واکسن آنفلوانزا به روش آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون تعیین گردید. نتایج این بررسی حاکی از آن است که دریافت 8 مرتبه باکترین تسوکامورلا اینکونینسیس، توانسته است عیار پادتن ویژهی آنفلوانزا را به طور معنیداری افزایش دهد.