از آنجا که یکی از ملزومات اساسی ایجاد وحفظ بنگاه های اقتصادی، مسئله تأمین سرمایه مورد نیاز آن ها از طریق روش های مختلف تأمین مالی (داخلی و خارجی) است و از طرف دیگر با توجه به این مسأله ی مهم که، تمامی شرکت هادسترسی یکسانی به بازارهای سرمایهندارند این احتمال وجود دارد که، شیوه های تأمین مالی داخلی و خارجی به عنوان عوامل مؤثر بر رشد شرکت ها اثر داشته باشند. پژوهش حاضر در پی پاسخگویی به این سؤال اساسی است که دسترسی به منابع تأمین مالی (داخلی و خارجی) چه تأثیری بر رشد فروش و رشد دارایی های شرکت به عنوان شاخص های رشد می گذارد؟ نمونه آماری متشکل از 87 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای سال های 1385 لغایت 1389 انتخاب شد. در این پژوهش از الگوی رگرسیونی چندمتغیره برای آزمون فرضیات استفاده شد. هم چنین با توجه به نتایج آزمون لیمر برای برآورد ضرایب رگرسیون از مدل داده های مقطعی بهره گرفته شد. یافته های پژوهش نشان می دهد که،دستیابی به منابع مالی داخلی به طور معناداری بر رشد شرکت تأثیر می گذارد. به هر حال تأثیر منابع مالی داخلی بر رشد شرکت با افزایش در دستیابی به تسهیلات اعتباری بانکها، کاهش می یابد. یافته ها همچنین بیان می کند که هر چه محدودیت مالی خارجی کمتر می شود، شرکت ها بر منابع مالی داخلی کمتر اتکا می کنند وجریان تأمین مالی را، به منابع مالی خارجی، به عنوان منبع اصلی برای رشد شرکت تغییر می دهند هم چنین استفاده ی ترکیبی از منابع مالی داخلی و خارجی بدلیل محدودیت فرصت های سرمایه گذاری شرکت ها و بلااستفاده ماندن وجوه، منجر به کاهش رشد دارایی ها و رشد فروش شده است.

یکنواختی نرخ مالیات ، برحفظ یکنواختی پیامدهای اجتناب مالیاتی در طول زمان متمرکز بوده وبا حداقل سازی مالیات متفاوت است . این پژوهش بررسی میکند که آیا در ایران یکنواختی نرخ مالیات شرکت ، اطلاعاتی در خصوص پیش بینی پذیری سود آتی و اجزای آن فراهم میکند . در این مطالعه برای اندازه گیری ضریب یکنواختی نرخ موثر مالیات نقدی پرداخت شده از معیارهایی نظیر : ضریب تغییرات نسبت سود خالص سال جاری قبل از مالیات ، ضریب تغییرات نسبت سود خالص دوره آتی قبل از مالیات و هم کنشی نسبت سود خالص سال جاری قبل از مالیات در ضریب تغییرات نسبت سود خالص سال جاری قبل از مالیات استفاده شده است . داده های اولیه آماری با روش مطالعه ی میدانی شبه تجربی جمع شده و از نظر طبقه بندی بر مبنای هدف در زمره ی تحقیقات و پژوهش های کاربردی است و از روش استدلال استقرایی برای تائید یا رد فرضیه ها استفاده میشود . این تحقیق شامل کلیه شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است که نماد معاملاتی آنها در بازه ی زمانی1387 تا 1392 در تابلوی اصلی بورس اوراق بهادار تهران باز باشد یا توقف معاملاتی بیش از سه ماه نداشته باشد . پس از لحاظ محدودیت ها 105 آزمودنی و 630 شرکت – سال مالی با روش نمونه گیری حذف سیستماتیک انتخاب شد . فرضیه ها با استفاده از توابع لگاریتمی یا الگوی رگرسیونی لجستیک ( نمایی ) مک گوایر در سطح خطای 5% آزمون شد . نتایج نشان میدهد که رابطه ی معنی داری بین قابلیت پیش بینی سود آتی و یکنواختی نرخ مالیات پرداختی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود دارد .