چکیده رساله/پایان نامه : در دیوان ناصرخسرو انسان، حقیقت و طبیعت نقشی بسیار اساسی دارند. در این میان جایگاه متفاوت انسان و این که او اشرف مخلوقات است حکمی است که زاینده ی بسیاری از گزاره هاست. ناصرخسرو درباره ی انسان دارای نظریه ای خاص است و سعی بر نشان دادن جایگاه متفاوت انسان نسبت به سایر موجودات دارد و به همین جهت انسان را دارای رسالت خاصی می داند و این ها در پایان نامه در جای خود آمده اند و در کنار این مسایل، او نشان می دهد که در زندگی اجتماعی به طور طبیعی خطاهایی هم شکل می-گیرد به همین جهت انسان ها را مورد انتقاد قرار می دهد. از این دیدگاه، ناصرخسرو برجسته ترین شاعر منتقد شعر و ادب فارسی است. ناصرخسرو خداوند را حقیقت برتر می داند و سپس به مسایلی هم چون شناخت و یا دین اشاره می کند. در تاریخ تفکر، درباره ی خداوند آرای متفاوتی وجود دارد و این یک اصل کلی در این زمینه است و ناصرخسرو نشان می دهد که چگونه در سایه ی عدم توجه به فرامین خداوند، کارها رو به ابتذال می نهد و از راه درست خارج می شود. در تفکر ناصرخسرو دین و شناخت هم جزیی از حقیقت است و ناصرخسرو مانند هر کس دیگر، دین خود را دین حق می داند و برای او دین حق همان مذهب اسماعیلیه است. طبیعت هم در کار ناصرخسرو فصلی بسیار بااهمیت و گسترده است و از طریق آن نیز می توان به حقیقت پی برد و انسان نیز در دامان همین طبیعت است که به کمال می رسد و بارقه ی شناخت انسان، نخست از طبیعت منشاء می گیرد و سپس به درجات بالاتر می رسد. در عرصه ی طبیعت نشان داده می شود که چه موجوداتی و با چه مشخصاتی هستی یافته اند و به رشد و کمال رسیده اند و ناصرخسرو از طبیعت چگونه در شعرش استفاده می کند. ما در ضمن همین مباحث نشان داده ایم که مسایل فوق در آثار و دیوان ناصرخسرو دارای چه جایگاه و ویژگی هایی هستند و طرحی از آن را به تصویر کشیده ایم.

کنترل شیمیایی یکی از ابزارهای اصلی کنترل با کنه تارتن دولکه ای محسوب می شود. یکی از راه های کاهش مصرف آفت کش ها و مدیریت مقاومت کاربرد مخلوط دو یا چند ترکیب می باشد. در این پژوهش اثر کشندگی کنه کش های فن ‏پایروکسی ‏ میت و پروپارژیت و مخلوط این دو ترکیب مورد بررسی قرار گرفت. همچنین اثرات جمعیتی این ترکیبات با روش جدول زندگی مطالعه شد. آزمایش ها در دمای 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±65 درصد و تناوب نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی انجام شد. مقادیر lc50 محاسبه شده برای فن ‏پایروکسی میت، پروپارژیت و مخلوط این دو ترکیب به ترتیب 05/132، 38/62، 47/29 میکرولیتر بر لیتر بود. نتایج نشان داد که مخلوط این دو ترکیب بیشترین و فن پایروکسی میت کمترین میزان کشندگی را علیه کنه تارتن دو لکه ای دارد. شاخص ضریب سمیت مخلوط این دو ترکیب برابر با 471/0 محاسبه شد. که به دلیل کوچک تر بودن از عدد 1، نشان دهنده اثر سینرژیستی ترکیبات مذکور می باشد. جدول های زندگی کنه تارتن دولکه ای در تماس با غلظت های 50 درصد کشنده کنه کش های فن پایروکسی میت ، پروپارژیت و مخلوط دو ترکیب مطالعه گردیدند. برای مطالعه جدول زندگی از تئوری جدول زندگی دو جنسی، سنی- مرحله زیستی استفاده شد. پارامترهای جدول زندگی (? ، r0 ،r ،t) اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف در سطح احتمال پنج درصد نشان دادند. نرخ ذاتی رشد جمعیت درتیمارهای مختلف در محدوده 09/0 تا 20/0 قرار دارد. کمترین مقادیر پارامترهای جدول زندگی مربوط به کنه کش فن پایروکسی میت می باشد. به عبارتی فن پایروکسی میت اثرات منفی بیشتری روی پارامترهای جمعیتی ایجاده کرده است.

شب پره جوانه خوار زیتون یکی از آفات مهم نهالستان ها، باغات جوان زیتون و همینطور پاجوش های درختان مسن زیتون است. این آفت روی میزبان های دیگر از جمله زبان گنجشک، یاسمن و برگ نو هم خسارت وارد می کند. انجام هر گونه اقدام مدیریتی برای کنترل هرگونه آفت مستلزم داشتن شناخت از ویژگی های زیستی و پارامترهای جدول زندگی می باشد. تاریخچه زیستی، پارامترهای جدول زندگی و پیش بینی جمعیت شب پره جوانه خوار زیتون روی سه رقم کرونایکی ، روغنی و زرد در دمای 1 ± 25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5 ± 65 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی، در آزمایشگاه مطالعه شد. مدت زمان نشو و نمای مراحل نابالغ (از تخم تا زمان ظهور کنه های بالغ) در کرونایکی، روغن و زرد به ترتیب 05/35، 78/33 و 08/36 روز و طول عمر شب پره های بالغ ماده و نر به ترتیب ارقام ذکر شده (33/9، 00/7)، (64/10، 60/10) و (21/10، 10/8) روز به دست آمد. نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) به ترتیب 0478/0 ، 0529/0 ، 0513/0 روز در کرونایکی ، روغنی و زرد مشاهده شد که بین سه رقم اختلاف معنی داری وجود داشت (6/450f= ، 2df= ، 00/0p= ). بیشترین مقدار نرخ خالص تولید مثل (r0) (630/8) مربوط به رقم روغنی بدست آمد اما بین سه رقم تفاوت معنی داری وجود نداشت. کمترین مقدار به دست آمده از نرخ متناهی افزایش جمعیت (?) (04/1) مربوط به رقم کرونایکی می باشد. طول مدت زمان یک نسل (t) در کرونایکی 666/43روز، در روغنی 666/41 روز و در زرد 685/41 روز بود (7/442f= ، 2df= ، 00/0p= ). به طور کلی رقم کرونایکی شرایط بدتری را برای رشد این شب پره فراهم آورد و نسبت به دو رقم دیگر در استفاده علیه شب پره ی جوانه خوار زیتون مناسب تر است.

کنه neoseiulus californicus شکارگر مهمی است که از کنه تارتن دولکه ای tetranychus urticae (tssm) و تریپس پیاز thrips tabaci تغذیه می کند. آگاهی از تکرارپذیری رفتارهایی مانند حمله وری علیه طعمه، می تواند برای استفاده بهینه از دشمنان طبیعی در برنامه های کنترل بیولوژیک مفید باشد. در این تحقیق تکرارپذیری حمله وری علیه طعمه در n. californicus بررسی شد. لارو هم گونه، کنه تارتن و تریپس پیاز به عنوان طعمه پرورش یافتند و n. californicus در دوران نابالغی از گرده تغذیه کرد. سه گروه آزمایش انجام شد: در آزمایش اول، ماده های بالغ با طول عمر کمتر از یک روز، به دو گروه تقسیم شدند. گروه اول به مدت 24 ساعت قبل از انجام آزمایش در قفس ها گرسنه ماندند (ماده های گرسنه) و گروه دوم تا زمان انجام آزمایش با گرده تغذیه شدند (ماده های سیر). میزان حمله وری این کنه ها نسبت به کنه تارتن و لارو هم گونه بررسی شد. در آزمایش دوم، حمله وری ماده ها در چهار روز مختلف (عرضه طعمه: 3، 6، 10 و 15 روز پس از بلوغ) ارزیابی شد. مراحل نابالغ متحرک کنه تارتن و نیز لارو هم گونه به عنوان طعمه استفاده شدند. روش اجرای آزمایش سوم مانند آزمایش دوم بود ولی ماده های همسن جفت-گیری کرده، به یکی از چهار گروه تعریف شده در چهار روز متفاوت (روز 2، 6، 10 و 14 پس از بلوغ) وارد شدند. ضریب همبستگی پیرسون (r) برای ارزیابی تکرارپذیری مدت زمان سپری شده تا حمله به طعمه، محاسبه شد. در آزمایش اول، کنه های شکارگر گرسنه پس از مدت 0±30 دقیقه ولی کنه های سیر پس از 8±68 دقیقه به tssm حمله کردند. مدت زمان سپری شده تا اولین حمله به لارو هم گونه در شکارگرهای گرسنه کوتاهتر از شکارگرهای سیر (7±54 در مقابل 35±216 دقیقه) بود. در آزمایش دوم تفاوت معنی داری بین اولین و چهارمین عرضه طعمه وجود نداشت. اختلاف معنی داری بین دومین و سومین عرضه طعمه و نیز بین این دو عرضه با اولین و چهارمین عرضه وجود داشت. همبستگی (تکرارپذیری) زیادی در زمان حمله به لارو هم گونه و کنه تارتن بین سومین و چهارمین عرضه طعمه وجود داشت ولی در مورد دومین و چهارمین عرضه این طور نبود. در آزمایش سوم، همبستگی معنی داری بین هیچ کدام از زمان های حمله وجود نداشت. تکرارپذیری حمله وری کنه n. californicus در محدوده 29/0 تا 67/0 (برای آزمایش دوم) و 09/0 تا 31/0 (برای آزمایش سوم) قرار دارد. تحقیق ما نشان می دهد که حمله وری n. californicus علیه طعمه، نسبتاً کم و فقط در زمینه های مشخص تکرارپذیر است.

بالاخانواده ascoidea شامل سه خانواده ascidae، ameroseiidaeو melicharidae است. بالاخانواده phytoseioidea شامل چهار خانوادهphytoseiidae ، podocinidae،blattisociidae و otopheidomenidae است. در سال های 1389 و 1390 از این دو بالاخانواده از شهرستان زنجان (شمال غرب ایران)، حدود 800 نمونه جمع آوری شد. نمونه گیری از خاک، چوب های پوسیده، قارچ ها، آشغال و کودهای حیوانی به انجام رسید. بعد از اینکه کنه ها با لاکتوفنل و نسبیت شفاف شدند، در محلول هویر تثبیت شدند. 39 گونه متعلق به پنج خانواده (ascidae، ameroseiidae، blattisociidae، melicharidae و phytoseiidae) شناسایی شد. در بین آن ها دو گونه برای دنیا رکود جدیدی بودند که با سه ستاره (***)، سه گونه برای فون کنه های ایران جدید بودند که با دو ستاره (**) و بیست و هشت گونه برای شهرستان زنجان رکود جدید بودند که با یک ستاره (*) مشخص شده اند. این گونه ها شامل موارد زیر هستند: superfamily phytoseioidea: blattisociidae: blattisocius mali* (oudemans), cheiroseius (cheiroseius) borealis* (berlese), cheiroseius (posttrematus) necorniger* (oudemans), hoploseius bispinosetus* faraji et al., lasioseius berlesei* (oudemans), lasioseius ometes* (oudemans), lasioseius youcefi* athias-henriot; phytoseiidae: amblyseius ampullosus* wu & lan, a. obtusus* (koch), a. pseudaequipilus** wainstein and abbasova, neoseiulus agrestis* (karg), n. barkeri hughes, n. bicaudus (wainstein), n. marginatus (wainstein), n. sugonjaevi* (wainstein & abbasova), n. zweolferi (dosse), proprioseiopsis messor* (wainstein), p. okanagensis* (chant), transeius avetianae* (arutunjan & ohandjanian), t. herbarius (wainstein), typhlodromus (anthoseius) bagdasarjani wainstein and arutunjan, typhlodromus (typhlodromus) klimenkoi**kolodochka, t. (typhlodromus) pritchardi** arutunjan, 1971. superfamily ascoidea: ameroseiidae: ameroseius corbiculus* (sowerby), a. lidiae* bregetova, a. pseudoplumosus* rack, a. parplumosus* (nasr and abou-awad), ameroseius n. sp. ***, epicriopsis palustris* karg; ascidae: antennoseius (vitzthumia) kamalii* moraza and kazemi, antennoseius (vitzthumia)* sp., antennoseius (antennoseius)* sp., asca nesoica* (athias-henriot), arctoseius cetratus* (sellnick), arctoseius semiscissus* (berlese), iphidozercon gibbus* (berlese); melicharidae: proctolaelaps pygmaeus* (muller), proctolaelaps n. sp. ***, proctolaelaps sp.

کنه شکارگر neoseiulus californicus mcgregor در کنترل کنه تارتن دولکه ای tetranychus urticae koch در گلخانه ها کاربرد دارد اما به تنهایی کنترل کافی ایجاد نمی کند. برای کنترل موثرتر نیاز به استفاده هم زمان کنه کش ها و شکارگر وجود دارد. سازگاری عامل کنترل بیولوژیک و شیمیایی در مدیریت تلفیقی آفات بسیار مهم است. در این پژوهش سمیت حاد و اثرات مزمن کنه کش پروپارژیت روی مرحله ماده بالغ و پوره سن دوم این کنه شکارگر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش ها در دمای 1±25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی اجرا شدند. آزمایش زیست سنجی به روش غوطه وری در سه تکرار انجام شد. قفس های شیشه ای با کف از جنس توری پارچه ای با کنه کش پروپارژیت تیمار شدند و دو مرحله ذکر شده شکارگر روی آن ها منتقل شدند. مقدار lc50 برای مرحله ماده بالغ و پوره سن دوم این کنه شکارگر به ترتیب 49483 و 31498 میکرولیتر بر لیتر بدست آمد که سمیت محاسبه شده برای مرحله ماده بالغ و پوره سن دوم این شکارگر به ترتیب حدود 800 و 500 برابر lc50 گزارش شده برای مرحله ماده بالغ کنه تارتن دولکه ای بود. جدول زندگی این کنه شکارگر نیز با استفاده از غلظت 50 درصد کشنده کنه کش پروپارژیت روی دو مرحله پوره سن دوم و ماده های بالغ در دو تیمار جداگانه بررسی شد. برای مطالعه جدول زندگی از تئوری جدول زندگی دو جنسی، سن- مرحله استفاده شد. ویژگی های زیستی مانند طول عمر و باروری کنه ها به طور معنی داری در اثر تیمارها کاهش یافتند. این مساله باعث شد پارامترهای جدول زندگی در تیمار کنه های ماده کاهش معنی داری نسبت به شاهد در سطح احتمال یک درصد داشته باشند. به طوری که مقدار نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r) از 23/0 در تیمار شاهد به 058/0 در تیمار ماده بالغ کاهش یافت. مقدار این پارامتر برای تیمار پوره سن دوم به دلیل عدم تخم گذاری کنه های بالغ به وجود آمده از تیمار پوره های سن دوم قابل محاسبه نبوده، فقط مقدار نرخ خالص تولیدمثل (r0) قابل محاسبه و برابر صفر تعیین شد. بنابراین تیمار کنه های شکارگر در مرحله پوره سن دوم اثرات منفی بیشتری روی پارامترهای جمعیت ایجاد کرده است. مقایسه نتایج زیست سنجی و جدول زندگی نشان داد تاثیری که در زیست سنجی معمول برای ارزیابی اثرات حاد محاسبه می شود مطابق با نتایج حاصل از اثرات جمعیتی با استفاده از جدول زندگی نیست. به علاوه در این تحقیق تیمار دو مرحله زندگی متفاوت اثرات متفاوتی در رشد جمعیت ایجاد کرد. بر این اساس پیشنهاد می شود در چنین مطالعاتی برای درک بهتر و تصمیم گیری دقیق تر به اثرات روی مراحل مختلف و با استفاده از جدول زندگی توجه شود. به عنوان نتیجه کلی سازگاری خیلی خوبی برای کنه شکارگر با پروپاژیت اعلام می شود و استفاده این دو عامل برای کنترل تلفیقی کنه تارتن دولکه ای قابل توصیه به نظر می رسد.

چکیده کنه شکارگر (acari: phytoseiidae) neoseuilus californicus mcgregorاز کنه تارتن دولکه ای tetranychus urticae koch (tssm) و تریپس پیاز lindeman thrips tabaci (tt) تغذیه می کند. در این پژوهش ترجیح غذایی این شکارگر بین مراحل مختلف کنه تارتن دولکه ای و لارو سن نخست تریپس پیاز مورد بررسی قرار گرفت. کنه های تارتن و تریپس پیاز به عنوان طعمه پرورش یافتند و کنه های همسن شکارگر n. californicus تا پیش از رسیدن به مرحله آزمایش از گرده تغذیه کردند. آزمایش ها درون قفسه های شیشه ای و در شرایطی با دمای 1±25 سلسیوس، رطوبت نسبی 5±75 درصد و دوره نوری 8:16 ساعت (روشنایی: تاریکی) انجام شدند. تعداد نه آزمایش انجام شد که به سه گروه تقسیم شدند: گروه اول شامل دو آزمایش بود که در آن ترجیح میزبانی کنه شکارگر n. californicus بین مراحل فعال و در حال استراحت دو مرحله پورگی کنه تارتن دولکه ای بررسی شد. گروه دوم شامل شش آزمایش بود که در آن ترجیح میزبانی n. californicus بین لارو سن نخست تریپس پیاز و مراحل مختلف کنه تارتن دولکه ای مورد ارزیابی قرار گرفت. گروه سوم شامل یک آزمایش بود که در آن ترجیح میزبانی n. californicus بین مراحل فعال و فریز شده لارو سن نخست تریپس پیاز بررسی شد. کمی کردن ترجیح بر اساس فرمول شاخص منلی صورت گرفت. نتایج نشان دادند که در گروه اول آزمایش ها، مراحل پوره سن نخست و پوره سن دوم کنه شکارگر n. californicus به طور معنی-داری پوره سن نخست کنه تارتن دولکه ای را بیشتر از استراحت نخست آن ترجیح دادند (05/0p<). لارو و ماده بالغ شکارگر بین پوره سن نخست و استراحت نخست کنه تارتن ترجیح نشان ندادند و نیز تمام مراحل شکارگر بین پوره سن دوم و استراحت دوم کنه تارتن ترجیح نداشتند. در گروه دوم آزمایش ها، مراحل پوره سن نخست، پوره سن دوم و ماده بالغ کنه شکارگر نسبت به مراحل تخم، لارو و پوره سن نخست کنه تارتن دولکه ای به طور معنی داری بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح نشان دادند (05/0p<). لارو شکارگر، لارو سن نخست تریپس را بیشتر از پوره سن دوم کنه تارتن دولکه ای ترجیح داد در حالی که ماده بالغ شکارگر پوره سن دوم کنه تارتن را بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح داده است (05/0p<). تمام مراحل n. californicus نسبت به لارو سن نخست تریپس به طور معنی داری بیشتر از ماده بالغ کنه تارتن ترجیح داشتند (05/0p<). لارو n. californicus، لارو سن نخست تریپس را بیشتر از نر بالغ کنه تارتن ترجیح داد در حالی که پوره سن نخست شکارگر نسبت به نر بالغ کنه تارتن بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح داشت (05/0p<). لارو شکارگر بین لارو سن نخست تریپس و مراحل تخم، لارو و پوره سن نخست کنه تارتن دولکه ای ترجیح خاصی نشان نداد و نیز در مراحل پوره سن نخست و پوره سن دوم شکارگر، بین ترجیح نسبت به لارو سن نخست تریپس و ترجیح نسبت به پوره سن دوم کنه تارتن تفاوت معنی داری وجود نداشت. پوره سن دوم و ماده بالغ شکارگر بین لارو سن نخست تریپس و نر بالغ کنه تارتن ترجیح خاصی نداشتند. در گروه سوم آزمایش ها، در مراحل پوره سن دوم و ماده بالغ n. californicus ترجیح نسبت به لارو سن نخست فریز شده تریپس به طور معنی داری بیشتر از ترجیح نسبت به لارو سن نخست فعال آن بود (05/0p<). لارو و پوره سن نخست شکارگر بین لاروهای سن نخست فعال و فریز شده تریپس ترجیح نشان ندادند. بر اساس نتایج به دست آمده، لارو کنه شکارگر n. californicus، لارو سن نخست تریپس را بیشتر از مراحل پوره سن دوم و نر بالغ کنه تارتن ترجیح می دهد. پوره سن یکم شکارگر، مراحل نابالغ تخم، لارو و پوره سن نخست و حتی نر بالغ کنه تارتن را بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح می دهد. پوره سن دوم شکارگر نسبت به مراحل نابالغ تخم، لارو و پوره سن نخست کنه تارتن بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح نشان می دهد. ماده بالغ شکارگر، تمام مراحل نابالغ کنه تارتن را بیشتر از لارو سن نخست تریپس ترجیح می دهد. تمام مراحل کنه شکارگر، لارو سن نخست تریپس را بیشتر از ماده بالغ کنه تارتن ترجیح می دهند. در حالت کلی به نظر می رسد ترجیح مراحل مختلف کنه شکارگر n. californicus بین مراحل مختلف کنه تارتن دولکه ای و لارو سن اول تریپس پیاز متفاوت است. بنابراین تعمیم دادن نوع ترجیح ماده های بالغ این شکارگر به سایر مراحل آن درست نیست. واژگان کلیدی: ترجیح میزبانی، کنه شکارگر neoseiulus californicus، tetranychus urticae، thrips tabaci

کنه تارتن دولکه¬ای t. urticae یک آفت خطرناک در گلخانه، در ایران می¬باشد. دو کنه شکارگر بومی p. plumifer و t. bagdasarjani و کنه شکارگر غیر بومی n. californicus هر سه از خانواده فیتوزئیده گزینه¬های مناسبی برای استراتژی انتشار پی¬درپی به دلیل سبک مختلف زندگی خود هستند. شکارگری درون¬رسته¬ای (igp) شامل رقابت و شکارگری است که به وسیله آن رقبا می¬توانند یکدیگر را بکشند. بنابراین توانایی هر سه کنه شکارگر در تغذیه از لاروهای یکدیگر بررسی شد. آزمایش¬هایی برای ماده¬های شکارگران درون¬رسته¬ای برای انتخاب لاروهای کنه¬های دیگر (طعمه درون¬رسته¬ای) در زمان حضور و عدم حضور کنه تارتن دولکه¬ای (طعمه برون¬رسته¬ای) انجام شد. علاوه بر این، ارزیابی ارزش غذایی طعمه¬های درون¬رسته¬ای از نظر زنده¬مانی، رشد و تولید تخم در ترکیب هر شکارگر انجام شد. همچنین انتخاب پچ طعمه و مکان¬های تخم¬گذاری در پچ¬های مختلف طعمه بررسی شد. واحدهای پرورشی و قفس¬های آزمایشی در دستگاه ژرمیناتور با دمای 1±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±75 درصد و دوره نوری 16:8 (تاریکی:روشنایی) نگه¬داری شدند. نتایج نشان داد که در زمان عدم حضور طعمه برون¬رسته¬ای تعداد موارد برای اولین حمله به طعمه و زمان میانگین تا اولین حمله بین دو گونه طعمه درون¬رسته¬ای برای ماده¬های n. californicus، t. bagdasarjani و p. plumifer تفاوت معنی¬داری با هم نداشت. نرخ شکارگری به ازاء هر روز برای ماده¬های شکارگر، تحت تأثیر طعمه درون¬رسته¬ای ارائه شده قرار گرفت. ماده¬های n. californicus از لاروهای p. plumifer نسبت به لاروهای t. bagdasarjani بیشتر مصرف کردند، ماده¬های t. bagdasarjani و p. plumifer بیشتر از لاروهای n. californicus نسبت به لاروهای به ترتیب p. plumifer و t. bagdasarjani تغذیه داشتند. هنگامیکه طعمه برون¬رسته¬ای در دسترس بود، هر سه شکارگر ترجیح برای اولین حمله به طعمه برون¬رسته¬ای و همچنین مصرف بیشتر طعمه برون¬رسته¬ای نسبت به درون¬رسته¬ای داشتند. وابستگی به طعمه درون¬رسته¬ای در احتمال زنده¬مانی نابالغین شکارگران درون¬رسته¬ای تأثیری ندارد. طعمه درون¬رسته¬ای در نرخ شکارگری نابالغین n. californicus و t. bagdasarjani تأثیر دارد، اما در p. plumifer تأثیری ندارد. نابالغین n. californicus بیشتر از لاروهای p. plumifer نسبت به t. bagdasarjani تغذیه می¬کردند، همچنین نرخ شکارگری نابالغین t. bagdasarjani از لاروهای n. californicus نسبت به p. plumifer بالاتر است. رشد پروتونمف¬ها تا بلوغ در بین طعمه¬های درون¬رسته¬ای در کنه p. plumifer تأثیر داشت، اما در n. californicus و t. bagdasarjani تأثیری نداشت. نرخ شکارگری و نرخ تخم¬گذاری ماده¬های هر سه گونه کنه شکارگر بین دو طعمه درون¬رسته¬ای تأثیری نداشت. در آزمایش سوم، محل قرارگیری کنه n. californicus در تمامی حالات اختلاف معنی¬داری نداشت و تخم¬گذاری به صورت تصادفی انجام شد. تعداد تخم گذاشته شده کنه n. californicus در تمامی حالت¬ها بین دو پچ اختلاف معنی¬داری نداشت. کنه t. bagdasarjani به پچ t. urticae در زمانی که همراه با تخم¬های هم¬گونه و غیرهم¬گونه (n. californicus ) ارائه شده بود ترجیح بیشتری داشت و در زمان وجود تخم¬های هم¬گونه و غیرهم¬گونه n. californicus و p. plumifer در پچ به طور جداگانه، به پچ t. urticae برای تخم¬گذاری ترجیح بیشتری نشان داد. تعداد تخم گذاشته شده توسط کنه t. bagdasarjani در حالت اول و دوم (وجود تخم¬های غیرهم¬گونه) در پچ t. urticae بیشتر بود. کنه p. plumifer به پچ t. urticae در زمان وجود تخم¬های غیرهم¬گونه (t. bagdasarjani ) ترجیح بیشتری داشت، و در زمان ارائه با n. californicus برای تخم¬گذاری به پچ t. urticae ترجیح بیشتری نشان داد. تعداد تخم گذاشته شده توسط کنه p. plumifer در حالت اول و دوم (وجود تخم¬های غیرهم-گونه) در پچ t. urticae بیشتر بود. واژگان کلیدی: شکارگری درون¬رسته¬ای، کنه شکارگر، کنترل بیولوژیک، phytoseiidae

جنس plantago متلق به تیره بارهنگ (plantaginaceae) با بیش از 200 گونه به عنوان یک داروی خام در کشورهای شرق آسیا و ایران مورد استفاده قرار می گیرد و دارای خواص پاد اکسایشی و ضدرادیکالی می باشد. در این مطالعه مشخصات آناتومیکی و میزان محتوای کل فنول و فعالیت ضدرادیکالی عصاره ی اتانولی و متانولی ریشه ، برگ و گل آذین سه گونه گیاه بارهنگ شامل: p.lanceolata ، p. major و p. maritima در استان آذربایجان غربی مورد بررسی قرارگرفت. بیشترین محتوای فنولی در عصاره متانولی گل آذین p. major و کمترین در عصاره متانولی ریشه گونه p.lanceolata مشاهده شد. از نظر محتوای فلاونوئیدی بیشترین مقدار در عصاره اتانولی برگ p. major و کمترین مقدار مـربوط به عصـاره مـتانولی ریشه گـونه p.lanceolata بود، از نظر قـدرت احیا بیشترین مقدار در عصـاره مـتانولی برگ p. major و کمترین میزان در عصاره اتانولی ریشه p. maritima دیده شد، بالاترین قدرت مهار پراکسیداسیون چربی درعصاره متانولی گل آذین p. maritima و پایین ترین در عصاره متانولی برگ p. major بود. از نظر جمع آوری رادیکال سوپراکسید عصاره اتانولی ریشه p. major بالاترین مقدار را دارا بود و عصاره متانولی گل آذین p. maritima کمترین میزان را داشت. قدرت جمع آوری پراکسید هیدروژن در عصاره اتانولی گل آذین p. maritima بالاترین و در عصاره متانولی ریشه p.lanceolata کمترین میزان بود. بالاترین ظرفیت جمع آوری رادیکال های dpph مربوط به عصاره اتانولی گل آذین p. major بوده و کمترین میزان را عصاره اتانولی ریشه p.lanceolata دارد. از لحاظ ظرفیت جمع آوری رادیکال آزاد نیتریک اکسید کمترین میزان به عصاره اتانولی برگ p. major و بیشترین ظرفیت به عصاره متانولی ریشه p. maritima تعلق دارد. بیشترین فعالیت شکستگی زنجیر در عصاره اتانولی گل آذین p. maritima و کمترین در عصـاره متانولی برگ p. major مشاهده شد. باتوجه به نتایج این مطالعه، به نظر می رسد که فعالیت پاداکسایشی، مهار رادیکال های آزاد و سرعت شکستگی زنجیر علاوه بر مقادیر فنول کل ، به ماهیت ترکیبات هم بستگی دارد. مطالعات آناتومی شامل اندازه گیری طول و تعداد سلولهای نگهبان روزنه اپیدرم تحتانی برگ و تعداد لایه های پارانشیم پوستی و ضخامت پارانشیم مغزی محور گل آذین ، ضخامت برگ ، تعداد لایه های پارانشیم زیر رگبرگ میانی و عرض دستجات آوندی رگبرگ میانی و تعیین بزرگترین سلول اپیدرم برگ و بزرگترین سلول پارانشیم میانی برگ بود.

مطالعه فون کنه های بالا خانواده raphignathoidea طی سال های 1392-1391 در شهرستان زنجان انجام گرفت. در این بررسی مجموعاً 22 گونه متعلق به چهار خانواده و هشت جنس جمع آوری و توصیف شد که یک گونه برای اولین بار برای فون دنیا گزارش گردید که با علامت (*) مشخص شده است. همچنین جنس نر گونه های stigmaeus haddadi bagheri & zarei, stigmaeus boshroyehensis khanjani et al برای اولین بار در دنیا گزارش شدند. caligonellidae: genus caligonella, c. humilis, genus molothrognathus, m. bahariensis, genus neognathus, n. rijabicus, n. terrestris; camerobiidae: genus neophyllobius, n. asalii, n. edwardi, n. persiensis, n. zolfigolii; raphignathidae: genus raphignathus, r. hecmataniensis, r. protapsus, r. zhaoi; stigmaeidae: genus eustigmaeus, e. dogani, e. nasrinae, e. segnis, genus ledermuelleriopsis, ledermulleriopsis punicae, ledermuelleriopsis zahirii, genus stigmaeus, s. boshroyehensis, s. elongatus ,s. haddadi, s. pilatus, s. shabestariensis, s. zanjanicus sp. nov.

فون کنه های اریباتید شهرستان زنجان طی سال های 1391-1392 بررسی شد. کنه ها با استفاده از قیف برلز جداسازی شده و پس از شفاف سازی در محلول نسبیت، از آن ها اسلاید میکروسکوپی تهیه شد. 46 گونه از 35 جنس متعلق به 24 خانواده به شرح زیر شناسایی شد که یک گونه برای اولین بار از ایران گزارش می شود (*) و تمام گونه ها برای اولین بار از شهرستان زنجان گزارش می شوند.

اثر یادگیری در شکارگری درون رسته ای دو گونه کنه شکارگرcalifornicus n. وp. persimilis در چهار آزمایش با طعمه های مختلف (لارو کنه تارتن دو لکه ای یا لارو همگونه و غیرهمگونه) انجام شد. طعمه های هر گروه با هم و انتخابی در اختیار شکارگر های یک روزه قرار گرفتند و زمان دستیابی محاسبه و نوع طعمه انتخابی ثبت شد. در شکارگرn. californicus هنگام تجربه با لارو کنه تارتن دو لکه ای زمان دستیابی به لارو کنه تارتن دو لکه ای کوتاهتر از لارو همگونه به دست آمد. در هنگام تجربه با لارو همگونه، زمان دستیابی در حمله اول تفاوت معنی داری نداشته است اما در حمله دوم زمان دستیابی شکارگر به لارو کنه تارتن دو لکه ای نسبت به لارو همگونه کوتاهتر شد. در هنگام تجربه با لارو غیر همگونه زمان دستیابی به لارو کنه تارتن دو لکه ای کوتاهتر از لارو غیر همگونه شد. در آزمایش سوم تجربه با لارو همگونه زمان دستیابی به لارو همگونه کوتاهتر شد (5± 37در مقابل 17±40). اما در حمله دوم زمان دستیابی به لارو غیر همگونه کوتاهتر بود (21±63 در مقابل 16±89). در آزمایش چهارم هنگام تجربه با لارو همگونه در حضور لارو کنه تارتن، زمان دستیابی به لارو همگونه کوتاهتر از لارو غیر همگونه شد. در شکارگر p. persimilisهنگام تجربه با لارو کنه تارتن، زمان دستیابی به لارو تارتن کوتاهتر از لارو همگونه شد. در هنگام تجربه با لارو همگونه زمان دستیابی به لارو همگونه کوتاهتر شد (3±26 در مقابل 20±47) اما در حمله دوم زمان دستیابی به لارو غیر همگونه کوتاهتر شد (15±51 در مقابل 6±71). در آزمایش چهارم هنگام تجربه با لارو غیر همگونه زمان دستیابی به لارو همگونه کوتاهتر از لارو غیر همگونه شد. نتایج آزمون انتخابی نوع طعمه نشان می دهد که این دو شکارگر در حمله اول به نوع طعمه تجربه شده در حمله قبل از بلوغ حمله کردند و در حمله دوم تمایلی به تغذیه از طعمه تجربه شده در مرحله نابالغ نداشتند و همچنین تغذیه شکارگرها در دو روز متوالی با طعمه (لارو کنه تارتن دو لکه ای یا لارو همگونه و غیرهمگونه) در دوره بلوغ نشان داد تغذیه در مرحله بلوغ در یادگیری شکارگرها نیز تأثیر دارد

شکارگری درون و بین گونه ای برای ارزیابی ارزش غذایی در ماده های کنه های شکارگر عمومیa. andersoni و n. californicus هنگام تغذیه از تخم، تخم-لارو و پوره سن اول همگونه و غیر همگونه پس از 24 ساعت گرسنگی مورد بررسی قرار گرفت و به مدت ده روز شکارگری و تخمریزی روزانه شان ثبت شد. در آزمایش دوم هم شکارگری درون و بین گونه ای پوره های سن اول این دو گونه در زمان تغذیه از لارو همگونه و غیر همگونه تا زمان مرگ یا بلوغ مورد آزمایش قرار گرفت. و نتایج هر دو آزمایش با 20 تکرار در هر تیمار شکارگر- طعمه یادداشت شد. شرایط آزمایش 2±25 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 5±70 درصد و دوره نوری 8 :16 ساعت بود. در آزمایش اول ماده های a. andersoni از تخم-لارو غیر همگونه بطور معنی داری بیشتر از سایر تیمار ها تغذیه داشتند و ماده های n. californicus از تخم-لارو و پوره سن اول همگونه و غیر همگونه تغذیه یکسانی داشتند. ماده های گونه a. andersoni با تغذیه از تخم-لارو همگونه و غیر همگونه و ماده های گونه n. californicus هنگام تغذیه از تخم-لارو غیر همگونه بیشترین نرخ تخمریزی را در طی 10 روز داشتند. ماده های بالغ دو گونه فیتوزئید با تغذیه از هر سه طعمه همگونه و غیر همگونه در طی 10 روز توانستند زنده مانی خود را حفظ کنند. پوره های سن اول هر دو گونه با شکارگری درون و بین گونه ای توانستند به بلوغ برسند. نرخ رشد پوره های سن اول کنه شکارگرn. californicus هنگام تغذیه از لارو همگونه و غیر همگونه تحت تاثیر قرار گرفت که نرخ رشد و تبدیل شدن به کنه بالغ در زمان تغذیه از لارو همگونه سریعتر بود. اما نرخ رشد پوره های کنه a. andersoni هنگام تغذیه از لارو همگونه و غیر همگونه تفاوت معنی داری نداشت. نرخ شکارگری در پوره-های سن اول n. californicus در زمان تغذیه از لارو همگونه و غیر همگونه دارای اختلاف معنی داری بود که از لارو غیر همگونه بیشتر تغذیه داشتند. اما در مورد کنه a. andersoniنوع طعمه در شکارگری این گونه تاثیر نداشت. ماده های بالغ هر دو گونه از تخم همگونه و غیر همگونه کمتر از سایر تیمار ها تغذیه کردند همچنین زنده مانی پوره های دو گونه هنگام تغذیه از لارو همگونه نسبت به لارو غیر همگونه بیشتر بود.

چکیده ندارد.

از اسفند 1377 لغایت خرداد 1379 سن، رشد و تولید مثل سیاه کولی صید شده از رودخانه گرگانرود در جنوب شرقی دریای خزر مورد مطالعه قرار گرفت . نمونه برداریها بصورت ماهانه و در زمان اوج مهاجرت سیاه کولی در اردیبهشت ماه بصورت هفتگی از رودخانه گرکانرود انجام شد. در مجموع 445 نمونه سیاه کولی توسط تور پره، دام گوشتگیر و تور سالیک صید شده است . نسبت جنسی سیاه کولی های صید شده در سال 77-78، 43/4 درصد جنس نر و 56/6 درصد جنس ماده که از 6 گروه سنی بوده، در حالیکه در سال 78-79 جنس نر 64/2 درصد و جنس ماده 35/8 درصد که از 4 گروه سنی بوده است . در هر دو دوره مهاجرت ، میانگین طول و زن سیاه کولی های صید شده جنس ماده بیشتر از جنس نر بوده است . همچنین نمونه های سیاه کولی در سال 77-78 بزرگتر از نمونه های صید شده در سال 78-79 بوده است . میانگین طول جنس های نر و ماده سیاه کولی در سال 77-78 اختلاف معنی داری وجود داشته ولی در سال 78-79 بین میانگین طول جنس های نر و ماده اختلاف معنی داری وجود نداشته ات . با استفاده از مطالعات پیشینه پردازی طول و وزن سیاه کولی ها محاسبه شدند. نمایه جنسی gsi زمان رسیدگی جنسی سیاه کولی های جنس نر و ماده در سال 77-78 اواخر فروردین و در سال 78-79 اوایل اردیبهشت نشان داده است . میزان هم آوری سیاه کولی های ماده در سال 77-78 معادل 15157+-5721 عدد تخمک و در سال 78-79، 9852+-3788 عدد تخمک بوده است . همچنین طول بی نهایت سیاه کولی ها (loo)، آهنگ رشد (k)، سن ماهی در زمان تفریخ (t0)، رشد لحظه ای، فاکتور وضعیت و الگوی رشد پاولی نیز محاسبه شد.

در این تحقیق کوشش به عمل آمده تا روش های راسب شدن موفقیت آمیز پوشش کامپوزیتی چهار تایی الکترولس با کیفیت مورد نظر شناخته شود. رفتار سایشی و اصطکاکی پوشش کامپوزیتی الکترولس ‏‎ni-b-p-xmos2‎‏ مورد بررسی قرار گرفته و در مواردی با پوشش زمینه ‏‎ni-b-p‎‏ مقایسه شده است.